Codeerhandboek ICD-9-CM 2011 / 2012 - Ministerie van Sociale ...

Bij een zwangere dame kan de aanwezigheid van een streptococcus groep B de bevalling
compliceren. Indien ze enkel draagster is, wordt dit gecodeerd met de code “648.9x Other current
maternal conditions complicating pregnancy, childbirth, or the puerperium” (Andere thans bestaande
aandoeningen, elders classificeerbaar, niet gespecificeerde behandelingsperiode) aangevuld door
V02.51 “Carrier or suspected carrier of Group B streptococcus” (drager of persoon verdacht van het
dragen van streptokokken, groep B). Deze codes worden eveneens toegekend als de dame preventief
antibiotica toegediend krijgt (cf. hoofdstuk zwangerschap).
Wanneer een pasgeborene in contact is gekomen met een streptococcus groep B, maar het
microbiologisch onderzoek is negatief, dan wordt de code “V29.0 Observation and evaluation of
newborns and infants for suspected infectious condition not found’’ (observatie i.v.m. verdenking op
infectieuze aandoening) gecodeerd
Dit geldt als nevendiagnose tijdens het geboorteverblijf. Indien de pasgeborene nadien gehospitaliseerd
wordt om dit te onderzoeken, wordt de V29.0 code als hoofddiagnose gecodeerd en dit indien er geen
symptomen aanwezig zijn.
Indien het onderzoek positief is, maar er wordt geen infectie vastgesteld dan wordt de code “V02.51
Carrier or suspected carrier of Group B streptococcus” (drager of persoon verdacht van het dagen van
streptokokken, groep B) gecodeerd.
Indien er echter wel een infectiehaard met deze kiem gediagnosticeerd wordt, dan moet de
overeenkomstige code meegegeven worden.
De aanwezigheid van immunoglobuline G in het bloed (IgG) duidt op een voorgaande bacteriële of
virale infectie. Deze geeft geen enkele informatie over een mogelijke aanwezigheid van de kiem/virus.
Het coderen van IgG door middel van V02.x codes is daarom niet toegestaan.
De aanwezigheid van MRSA of MSSA zou aanwezig zijn ter hoogte van de neus of de huid bij 1 à 2%
van de bevolking zonder pathologie. Dit duidt eveneens op een dragerschap en wordt met de codes
“V02.53 (Carrier or suspected carrier of methicillin susceptible Staphylococcus aureus” (drager of
vermoedelijke drager van methicilline gevoelige Staphylococcus aureus (MSSA) en “V02.54 Carrier or
suspected carrier of methicillin resistant Staphylococcus aureus ” (drager of vermoedelijke drager van
methicilline resistente Staphylococcus aureus (MRSA) gecodeerd.
4. Profylactisch gebruik van producten met effect op oestrogeenreceptoren en
oestrogeen waarde (‘‘Prophylactic use of agents affecting estrogen receptors
and estrogen levels’’) (V07.5)
Deze subcategorie werd gecreëerd teneinde de hormonale therapie, gebruikt als behandeling bij bepaalde
neoplasmata, te coderen. Bvb de behandeling met tamoxifen moet gecodeerd worden met
V07.51 "Use of selective estrogen receptor modulators (SERMs)" (Gebruik van selectieve
oestrogeenreceptor modulatoren).
5. Asymptomatische Human Immunodeficiency virus (HIV) infectiestatus
(“Asymptomatic Human Immunodeficiency virus (HIV) infection status”) (V08)
Deze code wijst erop dat de patiënt een positieve HIV-test heeft, maar geen enkel teken van de ziekte
vertoont.
6. Infectie met geneesmiddelenresistente kiemen (“Infection with drug-resistant
microorganisms”) (V09)
De patiënt vertoont een infectie, die resistent is aan bepaalde medicamenteuze behandelingen. De
code van de infectie moet eerst worden vermeld, gevolgd door de code die de resistentie van de kiem
preciseert.
Dit betekent geenszins dat de resultaten van elk van de tests uitgevoerd tijdens de realisatie van een
antibiogram moeten worden geregistreerd met deze codes. Alleen de resistenties die worden vermeld
door de clinicus, worden gecodeerd.
Voorbeeld V 1 : patiënt met een impetigo resistent aan penicilline
HD: 684 ‘’impetigo’’ (impetigo)
ND: V09.0 ‘’infection with microorganisms resistant to penicillins" (infectie met microorganismen
resisten tegen penicilline)
Handboek ICD-9-CM Codering
2011/2012 officiële versie
403