PRACA DOKTORSKA

CZĘŚĆ DRUGA ROZPRAWY:REALIZACJA TEORII SPRAWIEDLIWOŚCI W PRAKTYCE NA PRZYKŁADZIEFUNKCJONOWANIA I PRZYSZŁOŚCI PAŃSTWA OPIEKUŃCZEGO ZE SZCZEGÓLNYMUWZGLĘDNIENIEM SYTUACJI FRANCJI.WPROWADZENIE DO CZĘŚCI DRUGIEJ ROZPRAWY :PAŃSTWO OPIEKUŃCZE – WSTĘPNE ROZWAŻANIA I PROBLEMY TERMINOLOGICZNE.Druga część niniejszej rozprawy będzie dotyczyła jednej z form praktycznejrealizacji teorii sprawiedliwości, jaką wypracowała zachodnia cywilizacja, a którąokreślamy mianem państwa opiekuńczego. Pojęcie to nie jest precyzyjne, a co ważniejsze,nie jest neutralne, wymaga więc pewnych wyjaśnień, które niebawem zostanąpoczynione.Druga cześć rozprawy jest logiczną konsekwencją pierwszej, bowiem porozpatrzeniu fundamentów teoretycznych sprawiedliwości społecznej w konfrontacji zwymogiem efektywności ekonomicznej, następuje przejście na niższy poziom abstrakcji iomówiona zostanie praktyczna aplikacja wcześniej przedstawionych idei zuwzględnieniem ich konsekwencji w życiu społecznym.Posługując się na razie w sposób intuicyjny pojęciem państwa opiekuńczego,piszący te słowa przekonany jest, że można tę formę państwa traktować jako praktycznąrealizację określonych teorii sprawiedliwości społecznej. Jak wskazywano w częścipierwszej, sprawiedliwość z określeniem społeczna odnosi się do podstawowej strukturyspołeczeństwa i do jej naczelnych instytucji, które wyznaczają ramy życia człowieka wspołeczeństwie. Struktury te określają sposób, w jaki rozdysponowane zostają rzadkieśrodki pomiędzy ludźmi, którzy prezentują krzyżujące się, a nierzadko sprzeczneroszczenia. 200 Taką podstawową strukturą, będącą zbiorem instytucji dysponującychrozstrzygającą władzą na określonym terytorium i nad określonym zbiorem osób, jest200 L’Etat-Providence, Pouvoirs – Revue Française d’Etudes Constitutionnelles et Politiques, nr 94, 2000, str.31.105