PRACA DOKTORSKA

mógł po raz kolejny kandydować w wyborach prezydenckich i zmarł ostatecznie już powyborach w roku 1996. Lewica borykała się więc z problemem wyznaczenia następcy pocharyzmatycznym przywódcy Partii Socjalistycznej, na którego ostatecznie wybranyzostał Lionel Jospin. 648 Pod koniec roku 1994 rozpoczęła się burzliwa kampania wyborcza,której tematyka dotyczyła miedzy innymi przyszłości francuskiego Etat-providence.Jospin posługiwał się hasłami typowo socjalistycznymi, zaś Balladur próbował„przemycać” do świadomości zbiorowej Francuzów elementy myśli liberalnej właściwejdla John’a Rawls’a i pojęcia ekuityzmu. Chirac w prowadzonym przez siebie dyskursieplasował się gdzieś po środku, budując swoją kampanię wokół pojęcia „fractures sociales”(rozłamy społeczne), co pozwoliło mu na wyeliminowanie w pierwszej turze swojegoprawicowego konkurenta i zwycięstwo nad socjalistą, Jospin’em, w drugiej. 649 Licząc naprzychylność prawicowego parlamentu, Chirac nie postąpił jak jego poprzednik i nierozwiązał parlamentu, mianując na stanowisko premiera Alain’a Juppé. 650 Zapowiadana wkampanii wyborczej prezydenta walka ze „społecznymi rozłamami”, biorąc pod uwagętrudna sytuację ekonomiczną kraju i wciąż wysokie bezrobocie, nie została zrealizowanaprzez rząd, co spowodowało szybki spadek jego popularności. W związku zewznowieniem prób nuklearnych, podporządkowaniu się Paktowi Stabilności orazdążeniami do reformy sytemu bezpieczeństwa socjalnego (Sécurité Sociale) i częściowegozniesienia przywilejów socjalnych sektora publicznego, społeczeństwo francuskieponownie wyraziło swoje niezadowolenie. 651 Skłoniło to prezydenta do rozwiązaniaparlamentu w 1997 roku i przeprowadzenia nowych wyborów, które w związku zezwycięstwem lewicy przyniosły trzecią już w historii V Republiki Francuskiejcohabitation. Premierem mianowany został lider Partii Socjalistycznej, Lionel Jospin,którego rząd miał okazję skorzystać z przychylnej od 1999 roku koniunktury648 Historia polityczna świata XX wieku: 1945-2000, red. Bankowicz M., Bankowicz B., Wydaw.Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków, 2004, str. 747-748.649 Bezat J. M., Les candidats s'opposent sur la maîtrise des dépenses de santé Des propositions divergentes,Le Monde, 25 marzec 1995, str. 7.650 Leveque P., Histoire des forces politiques en France, Armand Colin, Paryż, 1997, str. 428-433.651 Tamże, str. 434-436.417