PRACA DOKTORSKA

do czynienia z sytuacją odwrotną, gdyż to rynek ochrania część naszych wolności, jakienam przysługują i nie pozwala państwu na ich naruszanie. 155 Jako przykład można tuprzytoczyć kwestię wolnej prasy, stosunku pracy, a więc wszelkie elementy składające sięna względną autonomię jednostek i ich grup w społeczeństwie.Na poziomie abstrakcji i w odwołaniu do wartości czysto humanistycznych Okunjest zwolennikiem dystrybucji dochodu, a nawet opowiada się za równością absolutną. Alejednocześnie uważa, że cena, jaką trzeba by zapłacić za taką równość, jest zbytwygórowana, gdyż oznaczałaby diametralny spadek efektywności, a tym samympomniejszenie „ciasta, które chcemy równo dzielić” i z pewnością wiązałaby się zuszczupleniem wolności. Jest on wreszcie zwolennikiem zasady równości szans, alewskazuje na ogromne trudności związane z wyznaczeniem linii równego startu. 156Okun sprzeciwił się jednorazowemu rozstrzygnięciu problemu znalezieniarównowagi między efektywnością a sprawiedliwością, gdyż uważa, że nie ma w tymzakresie jednego dobrego rozwiązania. Występują jego zdaniem sytuacje, gdy oba wymogiidą w parze, ale i takie, gdzie trzeba wybierać między jednym a drugim wymogiem.Dlatego każdorazowo decyzja winna być podejmowana w toku demokratycznejdeliberacji.Skupiając się na sytuacjach, w których efektywność i sprawiedliwość stanowiąalternatywę, Okun zaproponował rozwiązanie, zgodnie z którym równość można rozwijaćdo tego stopnia, aż korzyści z niej wynikające odpowiadają stratom na poziomieefektywności. Problem polega oczywiści na zrealizowaniu tej zasady w praktyce. Abywięc zbliżyć się do praktyki autor przeprowadził swoisty eksperyment myślowy(„metafora cieknącego wiadra”), w wyniku którego doszedł do wniosku, że może przystaćna stratę w toku redystrybucji sięgającą maksymalnie 20% transferowanego bogactwa. Jestw tym miejscu zdecydowanym przeciwnikiem Rawls’a, który kładzie jego zdaniem zbytsilny nacisk na równość i jest wstanie zaakceptować nierówności tylko w sytuacji, gdy te155 Tamże, str. 29-35. Patrz również: Efektywność a sprawiedliwość, red. Wilkin J., "Key Text", Warszawa,1997, str. 30-33.156 Tamże, str. 42-43.86