PRACA DOKTORSKA

Z kolei Jean Paul Deunette zauważył, iż pierwszym „wirażem” w kierunkuliberalizmu na francuskiej scenie politycznej była już prezydentura Georges’a Pompidou,który miał powiedzieć „uczyńmy tort jak największym, a wówczas nawet okruchywystarczą do zaspokojenia potrzeb społecznie upośledzonych”. Kolejnym przejawemnapływu myśli liberalnej była prezydentura Valery Giscard d’Estaing, który zwykłprzyjmować na swoich śniadaniach ludzi ubogich, aby dać wyraz potrzebie rozwoju ruchucharytatywnego, który zrzuciłby częściowo z państwa ciężar niesienia pomocy. Porządach prawicy, kolejna próba refleksji na temat funkcji państwa przyszła z lewicy, wdrugim etapie rządów Mitterand’a. 997Jak mówi Georges Mink „trzeba jednak rozróżnić poziom debaty na temat obecnejsytuacji państwa opiekuńczego, która to ostatnio rzeczywiście przybrała na sile, od kwestiiprocesu demontażu tego państwa i jego zaawansowania. Na tym ostatnim poziomieFrancja rzeczywiście boryka się z problemem klientelizmu politycznego, ale w gręwchodzi również swoisty rytm polityczny. Nie wykluczam bowiem, że gdyby do władzydoszła obecnie lewica z Lionel’em Jospin’em na czele, to ten ostatni robiłby dokładnie to,co obecnie w Niemczech robi Schroeder. Prawica przejęła jednak władzę w innymkontekście, co jest obecnie przyczyną jej problemów. Kiedy doszła do władzy na jakiś czasuzyskała tzw. „état de grâce”, po czym jej notowania zaczęły gwałtownie spadać i wzwiązku z tym wyhamowała reformistyczne tendencje. (...) Ponieważ decydenci boją sięcokolwiek zrobić, mamy do czynienia ze swoistą blokadą reform francuskiego państwaopiekuńczego.” 998Eksperci społeczni zwracali uwagę, że dyskusja przybierała na sile każdorazowo,gdy dochodziło do prób przeprowadzenia poważniejszych reform strukturalnychfrancuskiego „welfare state”. Zdarzyło się to w roku 1993, kiedy premier Balladurpróbował dokonać reformy systemu emerytalnego oraz ponownie w grudniu 1995 roku,kiedy prawicowy premier Juppé przystąpił do reformy tzw. „régimes spéciaux”, a więcbranżowych systemów emerytalnych, która to próba zakończyła się ogólnospołeczną997 Anegdotę tą przytacza Georges Mink, wykładowca Uniwersytetu Paryskiego oraz EuropejskiegoKolegium w Natolinie - październik 2004 rok.998 Fragment wywiadu z Georges’em Minkiem, wykładowcą Uniwersytetu Paryskiego oraz EuropejskiegoKolegium w Natolinie - październik 2004 rok.542