PRACA DOKTORSKA

óżne. Z pewnością tradycyjna francuska lewica broni poglądu, zgodnie z którym istniejemożliwość pogodzenia obu wymogów oraz, że nie mamy do czynienia z ich sprzecznością.Prawica z kolei, zarówno ta ekonomiczna jak i polityczna, idzie w kierunku efektywnościw perspektywie krótkoterminowej, gdzie nie można sobie wyobrazić efektywności bezobniżenia kosztów socjalnych. Debata ta jest naprawdę bardzo aktualna. Jeżeli chodzi omoje osobiste zdanie, uważam rzeczywiście, że w perspektywie krótkoterminowejsprawiedliwość społeczna nie idzie w parze z efektywnością, a często jej przeczy. Problempolega na tym, że pod wpływem ogólnoświatowych tendencji oraz z pewnością równieżpod wpływem Stanów Zjednoczonych, dominuje w ocenach rzeczywistości właśnie owekrótkoterminowe ujęcie wyników ekonomicznych. Jestem zdumiony, gdy obserwujęewolucję, jaka nastąpiła w tym względzie w przeciągu ostatnich kilkudziesięciu lat. Jakszybko przeszliśmy z trzyletnich, czy rocznych ocen wyników przedsiębiorstw, do ocensemestralnych czy nawet trymestralnych. Obecnie rzeczywiście żyjemy, obserwujemy ireagujemy w perspektywie krótkoterminowej. Może właśnie stąd pochodzi problemwzmagającej się obecnie sprzeczności między tymi dwoma wymogami. Jest bowiemfaktem, że przyjmując krótką perspektywę i oczekując rezultatów w krótkim terminie, niemożemy spodziewać się pozytywnych efektów polityki realizującej zasadysprawiedliwości społecznej. Dlatego uważam, że być może prawdziwa debata między naprzykład ekonomistami a socjologami rozgrywa się na poziomie wskaźników, jakimi sięposługujemy przy analizie otaczającej nas rzeczywistości. Ekonomiści z pewnościąposługują się wskaźnikami krótkoterminowymi, socjologowie mają wizję długofalową wzwiązku z czym obie grupy mówią o czymś zupełnie innymi i dochodzą do zupełnieinnych odpowiedzi.” 1100 Tak więc zdaniem Meyer’a, nasilenie się współcześnieantagonizmu między sprawiedliwością a efektywnością wynika w dużej mierze z wyborukrótkoterminowej perspektywy oglądu rzeczywistości, do jakiej przyjęcia zmuszają nasrealia społeczeństw XXI wieku.Chcąc dokonać podsumowania zawartości niniejszego podrozdziału należy przedewszystkim stwierdzić, że zdecydowana większość francuskich ekspertów wyrażała1100 Fragment wywiadu z francuskim ekonomistą Pierre’em Meyer’em – październik 2004 rok.589