PRACA DOKTORSKA

prawnymi, nie biorącymi pod uwagę specyfiki środowiska społecznego, w którym mająfunkcjonować. Jest to również dokładne zaprzeczenie nowoczesnej i aktywnej politykispołecznej. 1060 Bafoil stwierdził natomiast, że „we Francji tak naprawdę wszelkie zmianynastępują za pomocą uregulowań prawnych i to państwo jest ich głównym motorem” 1061 .Reasumując zawartość niniejszego podrozdziału można stwierdzić, żespołeczeństwo francuskie jest silnie przywiązane do państwa pełniącego funkcjęintegracyjną i w dużym stopniu narodotwórczą. Przywiązanie to wynika z historycznychtradycji wciąż żywych w świadomości zbiorowej Francuzów, odwołujących się doparadoksalnie sprzecznych idei właściwych dla republikanizmu, rzutujących w postacispołecznego egalitaryzmu oraz idei monarchistycznych, które decydują o specyficznejcelebracji funkcjonowania instytucji państwowych, ze szczególnym uwzględnienieminstytucji prezydenta. 1062 Wszystko to przesądza o społecznym obrazie francuskiegopaństwa, od którego w pierwszej kolejności oczekuje się pomocy, wsparcia oraz zdolnoścido rozwiązywania wszelkich społecznych problemów. Spowodowało to prawdopodobnierównież ostateczne wchłonięcie przez państwo systemu Sécurité Sociale, któregopoczątkowa niezależność przeciwstawiała się opisywanym trendom. Inną kwestię stanowispołeczna ocena funkcjonowania francuskiego Etat-providence, które pomaga lecz przedewszystkim „społecznemu innemu”, wobec którego jest najczęściej zbyt hojne. Państwo tojest krytykowane za skostnienie, nieefektywność i wprowadzanie odgórnych inieelastycznych regulacji. Jednocześnie jednak wszelkie sygnały wskazujące nawycofywanie się państwa z niektórych sfer społecznego życia, czy też opnie o utracieprzez państwo możliwości kształtowania rzeczywistości, wywołują społeczny niepokój ilęk przed utratą nadrzędnego opiekuna, przejmującego ciężar ostatecznejodpowiedzialności.1060 Poglądy prezentowane podczas wywiadu przez Anne-Marie Guillemard, profesor na UniwersytecieParyskim, autorką książek z zakresu problematyki welfare state – październik 2004 rok.1061 Fragment wywiadu z Francois Bafoil’em z Centrum Studiów i Badań Międzynarodowych w Paryżu –październik 2004 rok.1062 W charakterystyce francuskiego społeczeństwa otwierającej niniejszy rozdział wspominano wręcz otranscendentalnym podejściu do instytucji państwa, które może wynikać z daleko posuniętej laicyzacji tegospołeczeństwa i stanowić formę substytucji funkcji, jaką pełni w społeczeństwie religia.570