PRACA DOKTORSKA

prywatyzacji tych przedsiębiorstw państwowych 990 , ale także kwestii dalszegouelastyczniania ustawodawstwa dotyczącego 35-godzinnego tygodnia pracy 991 .Wielokrotnie wskazywano w niniejszej rozprawie na rzadko spotykaną w innychspołeczeństwach europejskich niesamowitą zdolność francuskiego społeczeństwa domobilizacji w obronie status quo, często utożsamianego we Francji z państwem orozwiniętych funkcjach socjalnych. Dla zewnętrznego obserwatora daje to obraz silnejspołecznej inercji, czy wręcz braku zdolności do generowania zmiany społecznej iadaptacji do zmieniającego się otoczenia. Jak dowiedziono w niniejszym rozdziale, niemalkażda próba wprowadzenia modyfikacji w funkcjonowaniu Sécurité Sociale, czy szerzejfrancuskiego państwa socjalnego, kończyła się społecznym buntem i paraliżem systemupolitycznego. Deklaratywne poparcie Francuzów dla reform miało bardzo abstrakcyjnycharakter i kończyło się w momencie, kiedy reformy te faktycznie miały zostaćwprowadzone, a co gorsza, mogły wpłynąć na zmianę ich aktualnej sytuacji. Wówczaspodnoszony był „społeczny alarm”, który znajdował swoje odzwierciedlenie na łamachdziennika „Le Monde” w postaci nasilenia się debaty społecznej w zakresie aktualnieproblemowych kwestii społecznych. Stało się tak pod koniec roku 1995 oraz w roku 2003,kiedy prawica po przejęciu władzy przystępowała do realizacji planu reform. Jednocześnienależy zwrócić uwagę, że rządy prawicy od 2002 roku miały nieco inny charakter, a wrelacji sił społeczeństwo - system polityczny, ten ostatni zdawał się przeważać. Wynikałoto prawdopodobnie z determinacji prezydenta Chirac’a zdającego sobie sprawę z990 Delberghe M., Le Moigne C., Les syndicats d'EDF-GDF restent mobilisés contre une privatisation, 10kwiecień 2004, str. 8 ; Clavreul L., Les négociations-marathon entre EDF, Gaz de France, les syndicats etl'Etat ont débuté, Le Monde, 21 kwiecień 2004, str. 9 ; Galinier P., Le gouvernement engage la réforme àhauts risques d'EDF et de GDF, Le Monde, 18 maj 2004, str. 18 ; Clavreul L., 80 000 manifestants appelés ádéfiler á Paris, jeudi 27 mai, par les syndicats d'EDF-GDF, Le Monde, 28 maj 2004, str. 32 ; M. Raffarin veut« aller au bout de la réforme », Le Monde, 18 czerwiec 2004, str. 19 ; Delberghe M., Libres de choisir leurfournisseur d'énergie, les entreprises hésitent, L'Assemblée a adopté le texte sur le changement de statutd'EDF-GDF, Le Monde, 1 lipiec 2004, str. 18.991 Barroux R., Les syndicats se disent vigilants sur le temps de travail. CGT, CFDT et FO redoutent uneattaque du gouvernement et du Medef contre les 35 heures, Le Monde, 8 wrzesień 2003, str. 7 ; Legouvernement passe á l'offensive sur les 35 heures, Le Monde, 2 lipiec 2004, str. 1 ; Jakubyszyn C., Marquantsa différence avec M. Sarkozy, M. Raffarin ne veut pas ouvrir un nouveau front sur les 35 heures, Le Monde,3 lipiec 2004, str. 8 ; Le Boucher E., Faux et vrais débats des 35 heures, Le Monde, 1 wrzesień 2004, str. 1 ;Barroux R., Guélaud C., 35 heures : les nouvelles pistes de réforme du gouvernement, Le Monde, 10wrzesień 2004, str. 9 ; Le plan Raffarin pour revenir sur les 35 heures, Le Monde, 10 grudzień 2004, str. 8.536