PRACA DOKTORSKA

system prywatny, czego przykładem jest we Francji leczenie ambulatoryjne, w części zaśjako system publiczny, w którego skład wchodzi leczenie szpitalne. 427 W kwestii tzw.usług socjalnych, które kierowane są przede wszystkim do dzieci i osób w wieku starczym,Francja, podobnie jak większość państw, które przyjęły bismarckowską formę „welfarestate”, charakteryzuje się pod tym względem niedorozwojem, wynikającym z większegonacisku, jaki kładziony jest na świadczenia pieniężne. W przypadku Francji współczynnikobrazujący stosunek usług socjalnych do transferów wynosi 0,12, podczas gdy dla Szwecjijest on dwukrotnie wyższy i wynosi aż 0,29. 428Omawiając konstrukcję francuskiego państwa o orientacji społecznej nie możnapominąć uzupełniającego systemu bezpieczeństwa socjalnego. Składają się na niego formyochrony o charakterze obligatoryjnym. Jest tak we Francji w przypadku uzupełniającegosystemu emerytalnego „Agire”, skierowanego do kadr zarządzających, którego stworzeniestanowiło swoistą rekompensatę dla tej grupy zawodowej w zamian za przystąpienie dosystemu powszechnego. 429 Inną kategorią uzupełniającego systemu bezpieczeństwasocjalnego są szeroko rozumiane organizacje samopomocowe, które we Francji określa sięmianem „mutuelles”, stanowiące wyraz oddolnego, gdyż pochodzącego z inicjatywysamych zainteresowanych, zabezpieczania się przed ryzykami społecznymi. Organizacjete miały dość duże znaczenie przed drugą wojną światową, zaś po jej zakończeniu iutworzeniu w 1945 roku francuskiego systemu Sécurité Sociale ich rola spadła.Organizacje te nie znikły jednak całkowicie i funkcjonują obecnie jako zarządcauzupełniających świadczeń chorobowych i emerytalnych, pozwalających m.in. na zwrotkosztów leczenia znajdujących po stronie ubezpieczonego. 430W związku z tym, że we Francji wykształciły się uzupełniające świadczeniaspołeczne, nie występuje tam tak silny, jak na przykład w Niemczech, systemzabezpieczeń oferowanych przez firmy swoim pracownikom.427 La protection sociale en Europe. Le temps des réformes, Daniel, C. et Palier, B. (red.), Paris, 2001, str. 44.428 Esping-Andersen, G., L'État social sans travail: l'impasse des stratégies de licenciement et du familialismedans les politiques sociales en Europe continentale, (w:) Comparer les systèmes de protection sociale enEurope du Sud, Volume 3, MiRe, Paris, 1997, str. 429-458.429 Prost A., Le cas de la France, (w :) Un siècle de protection sociale en Europe, Association pour l'étude del'histoire de la Sécurité sociale, Paris, 2001, str. 27-46.430 Tamże, str. 37.205