PRACA DOKTORSKA

Francuzów do Etat-providence oraz jego ewolucji na przestrzeni trzech lat, tj. od 2000 do2002 roku. Najistotniejsze kwestie poruszane w trakcie wywiadów dotyczyły kondycjisystemu Sécurité Sociale, roli państwa i poziomu jego interwencji, systemu emerytalnego,opieki zdrowotnej, świadczeń społecznych i problemu ich bezzwrotności orazewentualnego wkładu ze strony świadczeniobiorców. Zadawane w trakcie wywiadówpytania dotyczyły wreszcie społecznej percepcji nierówności, problemu biedy i jejprzyczyn, społecznych obaw względem przyszłości oraz generalnych opinii względemspołeczeństwa, państwa i Europy. Na podstawie wyników przeprowadzonych badańautorzy skonstruowani typologię postaw względem poruszanej problematyki, stanowiącąodzwierciedlenie najbardziej powszechnych w społeczeństwie francuskim nastawieńwzględem Etat-providence, jego roli, kondycji i przyszłości. Pierwszym elementemklasyfikacji są tzw. „zmarginalizowani outsiderzy” (plutôt en marge), niezadowoleni zpomocy otrzymywanej od państwa, którzy czują się słabo przez nie chronieni, a przez todomagają się rozszerzenia Etat-providence i reorganizacji redystrybucji na ich korzyść. Zpunktu widzenia ich charakterystyk demograficznych są to częściej kobiety, raczejpowyżej 65 roku życia, zamieszkujący miasta średniej wielkości lub gminy wiejskie.Osoby te często znajdują się na emeryturze lub są zatrudnione w niepełnym wymiarze,posiadają słabe wykształcenie i osiągają raczej niskie dochody. Drugi człon klasyfikacjistanowią tzw. „zintegrowani uniwersaliści” (intégrés universalistes), raczej zadowoleni zeswojej sytuacji, sprzeciwiający się nierównościom społecznym, lecz mającym tendencje doich zaniżania. Wyrażają oni często przekonanie, że świadczenia społeczne wypłacaneprzez państwo rozwiązują większość problemów społecznych i że nie trzeba wiele, abyusunąć resztki niesprawiedliwości ze społeczeństwa, bez wprowadzania istotnych zmiansystemowych. Przedstawiciele tej grupy są w większości przeciwnikami selektywnościświadczeń. Są to najczęściej mężczyźni, raczej młodzi, zamieszkujący często w stolicy lubw wielkich miastach, dobrze wykształceni i osiągający wysokie dochody, będący częściejpracownikami sektora publicznego i zajmujący stanowiska kierownicze. Ostatni elementpłeć, wiek, zawód głowy rodziny, wielkość aglomeracji, region, poziom wykształcenia oraz aktywność lubnieaktywność zawodowa. Wywiady miały charakter bezpośredni i przeprowadzane były w miejscuzamieszkania respondentów.618