PRACA DOKTORSKA

quasi religijny. 592 W pewien swoisty sposób religię kościoła zastąpiono religią republiki,która po kościele odziedziczyła irracjonalny autorytet i niezwykłą celebrację politycznychrytuałów. Stąd też, podobnie jak słowo Kościół, jako wspólnota, pisane jest przez duże „K”,również i francuskie państwo, jako wspólnota ludzi „chcących żyć razem” i tworzących wten sposób naród, pisane jest we Francji dużą literą.Inną charakterystyczną cechą właściwą dla francuskiego społeczeństwa, abezpośrednio związaną z wagą przyznawaną instytucji państwa, jest wiara w to, żewszelkie problemy społeczne można rozwiązać w drodze odpowiednich uregulowańprawnych przez państwo generowanych. 593Przedstawione wyżej specyficzne cechy właściwe dla funkcjonowania francuskiegospołeczeństwa, zdeterminowały w dużym stopniu relacje pomiędzy państwem aobywatelami, również w kwestii pomocy, jaką państwo winno świadczyć swoimobywatelom. Pomoc okazuje się bowiem obowiązkiem państwa z racji długu, jaki zaciągaono u oddanych i walczących za republikę obywateli. Pomoc należy się więc wszystkimobywatelom z racji przynależności do wspólnoty. Z tego też powodu francuski systembezpieczeństwa socjalnego, który miał się wytworzyć wiele lat później, nie mógł posiadaćcharakteru dyskryminującego (nawet w tym obecnie często używanym pozytywnymznaczeniu), lecz musiał pójść w kierunku uniwersalizmu równo rozdzielanej międzyobywateli pomocy, który następnie w latach 80-tych zaczęto podważać. 594 Zadecydowałoto ostatecznie o wyborach, jakich dokonano po drugiej wojnie światowej, w trakciebudowy funkcjonującego po dziś dzień francuskiego system „Sécurité Sociale” (systembezpieczeństwa socjalnego), któremu nadano właściwą dla tradycji bismarkowskich formęubezpieczeniową.Charakterystyczne dla francuskiego społeczeństwa przywiązanie do egalitaryzmu,równego traktowania i solidarności płynącej ze strony państwa, spowodowały swoistąpodejrzliwość w stosunku do wszelkich prób wprowadzania redystrybucji, która sama w592 Gremion P., De l’Etat - providence à la démocratie providentielle, Esprit, nr 10, październik 2002, str.115.593 Laville J. L., Etat et société au défit de la solidarité, Esprit, 8-9 sierpień – wrzesień 1994, str. 76.594 Rosanvallon P., La Nouvelle Question Sociale – Repenser l’Etat Providence, Seuil, Paris, 1995, str. 50.285