PRACA DOKTORSKA

polityczną czy publiczno-rodzinną, odpowiada w gruncie rzeczy pośredniej sferzegospodarki, za której utworzeniem opowiadał się Rosanvallon. 577Propozycje reform francuskiego Etat-providence oraz wizja kształtu, jaki winnoono przybrać w XXI wieku, proponowane przez Rosanvallon, mają również swoichkrytyków. Zdaniem Xavier’a Gaullier’a, Rosanvallon chcąc opuścić logikę bismarckowskąfrancuskiego państwa o orientacji społecznej, skoncentrował się w zasadzie na tychelementach, które o tej logice przede wszystkim decydują, tj. na bezrobociu izatrudnieniu. Gaulliere zarzuca Rosnavallon’owi brak globalnego spojrzenia na problemywspółczesnego francuskiego Etat-providence oraz niezdolność do wyjścia poza tradycyjnepodziały reżimów „welfare state”, tj. reżim bismackowski oraz reżim beveridgeowski.Autor ten jest zdania, iż prawdziwa reforma francuskiego Etat-providence wymagawykroczenia poza te podziały i dywagacje na temat tego, który system jest lepszy, a którygorszy. Francuskie państwo o orientacji społecznej XXI wieku powinno oznaczać welfaremix,bądź też welfare-pluralism, które będzie łączyło doświadczenia wszystkich modeli istanowiło wielostopniową konstrukcję zbudowaną na przykład z powszechnychzabezpieczeń społecznych na dość niskim poziomie finansowanych z podatków,zabezpieczeń opartych na obowiązkowym wkładzie własnym oraz tych całkowiciedobrowolnych. 578Znacznie bardziej krytycznie do rozwiązań proponowanych przez Rosanvallon’anastawiony jest Pierre Roger, który dostrzegł w nich odejście od tradycyjnej francuskiejsolidarności narodowej, w kierunku właściwego kulturze anglosaksońskiej ekuityzmu ikoncentracji pomocy na najbiedniejszych, w wyniku czego państwo staje się podmiotemdziałalności charytatywnej, a nie jak dotąd nośnikiem solidności narodowej. Jego zdaniemFrancję owładnęły tendencje liberalne, czego objawem jest dążenie do obniżania kosztówpracy oraz posługiwanie się narzędziami oddziaływującymi na zaistniałe już problemy, anie dążącymi do ich prewencji. Niezdolność do wpłynięcia na politykę przedsiębiorstw,spowodowała wyłonienie się polityki miasta, które stanowi kolejny przykład tym razem577 Efficacité Versus Equité en Economie Sociale, Alcouffe A., Fourcade B., Plassard J. M., Tahar G.,Harmattan, Paris, 2000, str. 55.578 Gaullier X., Quel nouvel Etat-providence, Esprit, nr 3-4, marzec - kwiecień 1995.273