PRACA DOKTORSKA

od mechanizmu rynkowego (wskaźnik odrynkowienia między 31,1 - 39,1). W ramachtego modelu mamy do czynienia z wysokim poziomem ochrony socjalnej przed wielomaryzykami społecznymi przy jednocześnie silnie rozwiniętym systemie usług socjalnych.Świadczenia o znacznej wysokości przyznawane są w oparciu o posiadane obywatelstwo ifinansowane w większości z podatków o znacznym stopniu progresywności. Model tennastawiony jest na realizację zasad tzw. sprawiedliwości redystrybutywnej i właściwy jestdla krajów skandynawskich. 364Inną ciekawą typologię państw o orientacji społecznej, częściowo pokrywającą się zpropozycjami Esping-Andersen’a, zaproponował Guy Perrin. Autor ten przy budowieswojej klasyfikacji posłużył się czterema kryteriami podziału. Pierwsze kryterium topoziom generalizacji, drugie to poziom powszechności, kolejnym jest poziomuniformizacji i ostatnim poziom jedności strukturalnej. Bazując na tych czterechkryteriach, Perrin wyróżnił jako pierwszy model narodowo-unitarny, właściwy dlakrajów skandynawskich oraz anglosaskich, gdzie mamy do czynienia z rozciągnięciemsystemu bezpieczeństwa socjalnego na całe społeczeństwo. W modelu tym świadczenia sązuniformizowane względem wszystkich obywateli oraz występuje tam jednośćstrukturalna w obrębie instytucji składających się na system zabezpieczeń społecznych.Kolejną formą „welfare state” jest model profesjonalno-unitarny, który charakteryzuje sięsystematyzacją technik pomocowych, gwarantujących dostęp wszystkich obywateli dobazowej pomocy, bez względu na fakt wcześniejszego odprowadzania składek.Powszechności świadczeń i jedności strukturalnej towarzyszy jednak zróżnicowaniewysokości świadczeń, wynikające z poziomu wcześniej osiąganych dochodów. Trzecimodel wyróżniony przez Perrin’a to ten profesjonalno-pluralistyczny, któregonajczystszym przykładem jest Francja. System bezpieczeństwa socjalnego obejmujeniemalże całe społeczeństwo, jednakże czyni to w ramach wielkiej liczby zróżnicowanychsystemów branżowych. Zasada powszechności wydaje się być spełniona, nie ma jednakmowy o jedności na poziomie świadczeń, czy struktury systemu. Zdaniem autora pierwszymodel dotyczy społeczeństw, które zdołały przystosować struktury swojego systemu364 Merrien F. X., Etat Providence, Presses Universitaire de France, Paris, 1997, str. 88-91.172