PRACA DOKTORSKA

Reforma emerytalna oraz reforma ubezpieczeń zdrowotnych były sztandarowymireformami rządu Raffarin’a, które zajęły sporą część przestrzeni społecznej debaty weFrancji w latach 2002-2004. Jednakże omówienie tylko tych dwóch kwestii społecznychnie wyczerpuje obrazu dyskusji toczącej się w tym okresie w francuskim społeczeństwie,która była znacznie bogatsza w różnego rodzaju kwestie problemowe, konflikty społeczne,czy demonstracje. Z uwagi na ograniczenia objętościowe niniejszej rozprawy, omówionazostanie jeszcze jedna kwestia społeczna, jaka wpłynęła na debatę w francuskimspołeczeństwie w omawianym okresie, a która swym charakterem doskonale odpowiadaproblematyce rozprawy. Pozostałe kwestie społeczne zostaną wyłącznie zasygnalizowanena koniec niniejszego rozdziału.Konflikt społeczny i towarzysząca mu debata, jakie zostaną zaraz przedstawione,stanowią doskonały przykład specyfiki francuskiego społeczeństwa, na jaką wielokrotniew niniejszej rozprawie już wskazywano. Chodzi wszak o to, jak niewielka grupaspołeczna, w tym wypadku przedstawiciele branży obsługi technicznej imprezartystycznych (intermittents du spectacle), występujący w obronie swoich niezwyklekorzystnych w stosunku do reszty społeczeństwa przywilejów socjalnych, zdołali zakłócićfunkcjonowanie całego społeczeństwa.Przedstawiciele obsługi technicznej imprez artystycznych, podobnie jak samiartyści, korzystali we Francji z licznych przywilejów socjalnych, w tym tych dotyczącychświadczeń dla bezrobotnych, które wynikały ze specyfiki tego zawodu, zaś wszczególności z nieregularności i braku ciągłości aktywności zarobkowej. System ten niebudził większych kontrowersji do momentu, kiedy okazało się, że w ciągu 10 lat liczbaświadczeniobiorców uległa podwojeniu, zaś system ubezpieczeń od bezrobocia personeluartystycznego wygenerował deficyt stanowiący jedną czwartą deficytu całego systemuubezpieczeń dla bezrobotnych (Unedic). Na 135 000 pracowników obsługi imprezartystycznych odprowadzających składki na ubezpieczenie od bezrobocia w 2002 roku,świadczenia pobierało prawie 103 000 spośród nich przez średnio 205 dni w roku, przydziennej stawce na poziomie około 44 euro. Nic więc dziwnego, że system tenwygenerował deficyt na poziomie 828 milionów euro, zaś szacunki na rok 2003530