PRACA DOKTORSKA

sprzeciwiający się dalszym reformom francuskiego systemu bezpieczeństwa socjalnego. 771Największej fali protestów można było się spodziewać w okolicach 15 listopada, kiedyprzypadała rocznica ogłoszenia Planu Juppé, którego zaledwie wycinkowa realizacja wciążbudziła tak wiele kontrowersji. Linia podziału między przeciwnikami a zwolennikamiPlanu Juppé przebiegała w zasadzie dokładnie tak, jak tuż po ogłoszeniu planu reformpremiera. 772 Dla związkowców, w tym przede wszystkim dla CGT i FO, dzień 15 listopadabył symbolem zamachu na francuską Sécu i datą rozpoczęcia walki z jego inicjatorami,tymczasem rząd chciał wykorzystać rocznicę do otwarcia debaty na kolejny trudny temat,jakim była kwestia elastyczności rynku pracy. 773 Największe i najliczniejsze demonstracjeodbyły się 16 listopada, kiedy ulicami Paryża przeszło ponad 25 tysięcy osóbreprezentujących różne organizacje związkowe i społeczne, skandujących wspólnie hasła„wszyscy przeciwko Planowi Juppé”, „zwalniać pracodawców, a nie pracowników” itp. 774Pozostający dotąd w cieniu prezydent Chirac, unikający bezpośrednich wypowiedzi natemat ruchu strajkowego, który jeszcze w trakcie kampanii prezydenckiej darzył szerokimzrozumieniem, ostatecznie nie wytrzymał i 12 grudnia 1996 roku na antenie telewizyjnejzarzucił związkom zawodowym konserwatyzm i blokowanie przemian we Francji. Było topierwsze wystąpienie prezydenta V Republiki, który w sposób tak bezpośredniskrytykował organizacje reprezentujące interesy pracowników. 775 Zdaniem niektórychprezydent przedstawił prawdziwą diagnozę francuskiego syndykalizmu, w przypadkuktórego mimo, że mamy do czynienia z niespełna 11% uczestnictwem związkowympracowników (5% w sektorze prywatnym), organizacje te uzurpują sobie szerokąreprezentację zbiorowego interesu tej klasy społecznej. Nicole Notat, sekretarz generalnyCFDT, uznała wypowiedź prezydenta za poprawną diagnozę ówczesnej sytuacji Francji, w771 Bezat J. M., La grève des médecins spécialistes serait globalement bien suivie, Le Monde, 9 listopad 1996,str. 8.772 Partisans et adversaires du plan. Le plan Juppé a ses partisans et ses adversaires, qui se sont déterminés desle départ, 15 listopad 1996, str. 8.773 La semaine syndicale, Le Monde, 13 listopad 1996, str. 1,6 ; Bezat J. M., Deux échecs : la politiquefamiliale et les régimes spéciaux de retraites, Le Monde, 15 listopad 1996, str. 9.774 Rouard D., Manifestations a Paris et en province un an après l'annonce du plan Juppé, Le Monde, 19listopad 1996, str. 7.775 Beuve M. A., Les critiques de Jacques Chirac provoquent un tollé parmi les syndicats de salariés, LeMonde, 16 grudzień 1996, str. 7.462