PRACA DOKTORSKA

gospodarcze, doprowadzając do zadłużenia zachodnich gospodarek i obniżenia ichkonkurencyjności. Wszystko to prowadzi do diagnozy stwierdzającej kryzyswspółczesnych „welfare state”. Sytuacja francuskiego Etat-providence jest doskonałąilustracją tych zjawisk, gdyż ogniskują się w nim niemal wszystkie wymienione problemy,ale pojawiają się także nowe, wynikające ze specyficznej formy francuskiego państwa oorientacji społecznej i cech charakterystycznych francuskiego społeczeństwa. Specyfikafrancuskiego „welfare state” wynika z jego historii, która jest obrazem ścierania siętendencji właściwych dla modelu bismarckowskiego, opierającego się na logiceubezpieczeniowej, gdzie podstawą odprowadzania składek są dochody z pracyzarobkowej, z modelem beverigeowskim i właściwym mu dążeniem do uniwersalizacjipowszechnych świadczeń społecznych. W rezultacie powstał system niezwykle złożony,składający się z ogromnej liczby kas i reżimów ubezpieczeniowych, preferującyświadczenia w formie pieniężnej, dążący do objęcia ochroną przed ryzykami społecznymiodkrywanych coraz to nowych zbiorowości dotąd pozostających na jego marginesie.Właściwości te czynią francuski system bezpieczeństwa socjalnego niezwykle wrażliwymna wyzwania, jakie stawia globalna konkurencja i społeczeństwo informacyjne. Ogromydeficyt finansowy systemu Sécurité Sociale związany jest między innymi ze spiralnympowiązaniem jego problemów. Drastyczny wzrost bezrobocia spowodował bowiemzwiększenie liczby ludzi oczekujących pomocy, a sam fakty ich nieaktywnościzawodowej, w związku z oparciem finansowania systemu o płace, znacząco ograniczyłjego możliwości finansowe. Wszystko to w powiązaniu z bardzo silnym przywiązaniemfrancuskiego społeczeństwa do zdobyczy socjalnych i jego zdolnościami mobilizacyjnymi,zadecydowało o niezwykłej inercji francuskiego Etat-providence, którego modyfikacjezachodzą bardzo wolno, a towarzyszy im atmosfera społecznego kryzysu.Pytanie o przyszłość państw o orientacji społecznej dotyczy w zasadzie odpowiedzina pytanie o konwergencję czy dywergencję światowej gospodarki, a więc o możliwośćfunkcjonowania w ramach ekonomicznej globalizacji wielości form kapitalizmu ikoegzystencji dominującej chyba obecnie jego najbardziej liberalnej formy z innymi jegopostaciami, w tym państwem o orientacji społecznej. Również i w tym zakresie odpowiedź611