PRACA DOKTORSKA

egalitaryzmu i zdobyczy socjalnych oraz niskiej progresywności i redystrybucji systemustanowiących swoiste tabu społeczne. Zmiany są jednak poważne, a zaobserwować jemożna już na poziomie pojęć, jakimi od połowy lat 70-tych zaczęto posługiwać się wkontekście francuskiego Etat-providence. 443 Mowa tu oczywiście o wspominanym jużpojawieniu się we francuskiej debacie społecznej pojęć ekuityzmu („équité”),dyskryminacji pozytywnej oraz idei selektywności, polegającej na koncentracji pomocy nanajbiedniejszych. Wszystko to oznacza powolne odchodzenie od bismarckowskiej iubezpieczeniowej logiki systemu. W dobie kryzysu zaczęto bowiem nagminnie podważaćzasadność równości w finansowaniu i pobieraniu świadczeń, na jakiej opiera się francuskisystem Sécurité Sociale, który coraz częściej postrzegany był jako niesprawiedliwy.Pierre Roger, autor książki „Vers l’Etat charitable”, zwraca uwagę na pewnąewolucję pojęciową, jaka nastąpiła we Francji w latach 80-tych i 90-tych, a która w pełniodzwierciedla ekspansję idei liberalnych we francuskim społeczeństwie. Chodzi ozastąpienie pojęcia „równości” (égalité), pojęciem „ekuityzmu” (équité), oraz pojęcia„biedy” czy „nierówności społecznych”, pojęciem „społecznego wykluczenia”. Pojęcieekuityzmu trafiło do Francji za sprawą raportu Alain’a Minc’a i dokonanego przez niego,silnie uproszczonego przekładu na grunt francuski rawlsowskiej teorii sprawiedliwości. Wswym raporcie Minc ogłosił w zasadzie koniec państwa opiekuńczego, które oparte nadążeniach egalitarnych musi ustąpić miejsca społeczeństwu konkurencyjnemu, opartemuna efektywności i zasadzie ekuityzmu. W ramach społeczeństwa konkurencyjnego każdymusi wykorzystywać swoje najwyższe kompetencje, zaś usunąć należy wszystko to, coniszczy ludzką odpowiedzialność. Równość przestaje być ideałem, gdyż okazuje się, żeokreślone nierówności mogą przynosić pozytywne rezultaty. Pomoc koncentrowana jestna najbardziej potrzebujących, pozostali zaś muszą poradzić sobie sami. 444 Istnieją jednakdwa możliwe podejścia interpretacyjne do kwestii pojawienia się we Francji pojęcia„équité”. Jedno, prezentowane przez Roger’a, traktuje to zjawisko, jako przejaw odejściaod egalitaryzmu „à la française”, w kierunku liberalizmu anglosaksońskiego. Drugainterpretacja dostrzega w tym procesie dążenie do równości rzeczywistej, której443 Pisze o tym również : Dufourcq N., Vers un Etat – providence sélectif, Esprit, n 12, 1994, str. 55-56.444 Roger P., Vers l’Etat Charitable?, Editions Ouvrières, Paris, 2000, str. 12-16.212