PRACA DOKTORSKA

połączeniu szkół prywatnych i państwowych oraz milionowych demonstracjach wParyżu, jakie ten pomysł wywołał, premier podał się do dymisji. 640 W roku 1984Mitterrand powołał na premiera Laurent Fabius’a, który próbował uratować sytuacjęprzed zbliżającymi się kolejnymi wyborami parlamentarnymi w roku 1986. Lewicazmieniła nawet w tym celu ordynację wyborczą, wprowadzając po raz pierwszy (ale iostatni) proporcjonalny system wyborczy. Niewiele to jednak pomogło, gdyż w wyborachzwyciężyła prawica. W ten sposób po raz pierwszy w historii francuskiego systemupolitycznego doszło do tzw. cohabitation, a więc sytuacji, w której prezydent reprezentujeinną orientację polityczną w stosunku do większości parlamentarnej i rządu. 641 W związkuz powyższym premierem mianowany został Chirac, reprezentujący prawicową partię RPR(Rassemblement pour la République). Po objęciu urzędu zlikwidował on podatek odwielkich fortun i dokonał powtórnej prywatyzacji wcześniej znacjonalizowanychprzedsiębiorstw. Nowy premier borykał się z wieloma problemami, w tymdemonstracjami studenckimi w roku 1986, zamachami terrorystycznymi grup islamskichoraz problemem statusu Nowej Kaledonii. W oczach opinii publicznej odpowiedzialnośćspoczywała przede wszystkim na premierze, podczas gdy Mitterrand jawił się jakoobrońca zdobyczy socjalnych społeczeństwa. 642 Nic więc dziwnego, że został onpowtórnie wybrany na prezydenta Republiki Francuskiej w wyborach w 1988 roku, wktórych zdołał pokonać Chirac’a. Tym razem nie powtórzyła się historia z roku 1981, gdyżpo rozwiązaniu parlamentu przez prezydenta, mimo zwycięstwa Partii Socjalistycznej, nieuzyskała ona już większości absolutnej w Zgromadzeniu Narodowym. 643 Premierem zostałMichel Rocard, który kontynuował drogę rozbudowy francuskiego Etat-providence,wprowadzając omawiane już RMI (Revenu minimum d’insertion), a więc świadczeniemające na celu zahamowanie wzrastającej biedy oraz CSG (Contribution socialegénéralisée), dodatkowe powszechne ubezpieczenie zdrowotne, które miało pokryć640 Tamże.641 Historia polityczna świata XX wieku: 1945-2000, red. Bankowicz M., Bankowicz B., Wydaw.Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków, 2004, str. 477-478.642 Becker J. J., Histoire politique de la France depuis 1945, Armand Colin, Paryż 1994, str. 179-180.643 Leveque P., Histoire des forces politiques en France, Armand Colin, Paryż, 1997, str. 413-416.415