PRACA DOKTORSKA

aktywności reformatorskiej rządu, sprzeciwiając się jednocześnie słowom prezydenta, wktórych ten ostatni szybszy wzrost i poprawę sytuacji Francji zapisywał na konto„kolejnych rządów”, w domyśle również tych wcześniejszych a więc reprezentujących tąsamą siłę polityczną co prezydent. Zdaniem premiera poprawa ekonomicznej kondycjiFrancji była następstwem rozsądnej polityki i przeprowadzonych przez jego rząd reform,dlatego żadna inna formacja polityczna nie miała prawa do przypisywania sobie tychsukcesów. 832Faktem jest, że w związku z przychylną koniunkturą i spadkiem bezrobociapierwsze cztery lata rządów Partii Socjalistycznej odznaczały się wyjątkowym społecznymspokojem. Nie dochodziło w zasadzie do silniejszych protestów, co skłaniało niektórychdo wnioskowania, że oto nastąpiła w społeczeństwie francuskim pewna zmiana polegającna bałkanizacji ruchów społecznych, w wyniku czego wielkie masowe konflikty społeczneprzeszły już do przeszłości. Kilka akcji protestacyjnych przeprowadzonych pod koniecroku 2000 przez transport drogowy czy przez adwokatów, odbierane były jako faktypotwierdzające tą hipotezę, zgodnie z którą masowe konflikty społeczne podobne do tychz grudnia 1995 roku nie powinny się już powtórzyć. 833 Tymczasem wyniki badań nadpotencjałem mobilizacyjnym francuskiego społeczeństwa dowodziły tezy dokładnieprzeciwnej. Pod koniec lat 80-tych 67% Francuzów uważało możliwość strajkowania zaprzywilej sektora publicznego i związkowców. W roku 1994 już 55% społeczeństwafrancuskiego popierało młodzież i związkowców protestujących przeciwko wprowadzeniunowej formy umowy o pracę (CIP), wyrażając gotowość przystąpienia do demonstracji.Kiedy w roku 1995 zaczęto posługiwać się „barometrem postaw względem ruchówspołecznych” okazało się, że niemal wszystkie akcje protestacyjne w latach 1995 - 2001cieszyły się silnym poparciem Francuzów, bowiem 41% popierało protesty, 28% z nimisympatyzowało a tylko 10% się im jednoznacznie sprzeciwiało. Dalsze badaniawykazywały nieustanny wzrost potencjału mobilizacyjnego Francuzów odznaczającychsię największą w Europie „społeczną walecznością” stanowiącą element, który na stałe832 Lionel Jospin fixe le programme de son " année utile ", Le Monde, 6 styczeń 2001, str. 6.833 Lemaitre F., La balkanisation des mouvements sociaux, Le Monde, 2 styczeń 2001, str. 1.485