doğmunun 125. yılında mustafa kemal atatürk - Atatürk Araştırma ...

788
YAHYA AKYÜZ
Özetle O, eğitimin, herşeyi biraz bilen fakat hiçbir şeyi iyi bilmeyen,
sefalet veaçlığa mahkûm insanlar değil, üretici, yararlı, hayatta
başarılı olacak insanlar yetiştirmesini istemiştir ve O’nun bu
görüşü, eğitim reformunun temel unsurlarındandır.
8. Eğitimin vatansever, Cumhuriyeti ve ülkeyi korumayı ilk
amaç bilen, özgür düşünceli ve erdemli nesiller yetiştirmesi
Atatürk bu konudaki görüşlerini 15 Temmuz 1921 Maarif
Kongresinde, 1 Mart 1922’de TBMM 3. toplantı yılını açarken, 25
Ağustos 1924’de Muallimler Birliği Kongresinde vs. açıklamıştır.
Örneğin, 15 Temmuz 1921’de Maarif Kongresini açarken şöyle der;
“Çocuklarımıza, gençlerimize ”özellikle varlığı ile, hakkı ile, birliği
ile çatışan tüm yabancı unsurlarla mücadele lüzumu ve millî fikirleri
her zıt fikre karşı şiddetle, tüm benliği ile ve fedâkârca koruma gereği
telkin edilmelidir.”
25 Ağustos 1924’de Muallimler Birliği Kongresinde de şöyle
der: “Cumhuriyet fikren, ilmen, fennen, bedenen kuvvetli ve yüksek
karakter ve kişilik sahibi koruyucular ister. Öğretmenler, sizin başarınız
Cumhuriyetin başarısı olacaktır. Cumhuriyet sizden fikri hür,
vicdanı hür, irfanı hür nesiller ister.”
Temmuz 1921’de Maarif Kongresini açarken şöyle demiştir;
“Yeni neslin donatılacağı manevî nitelikler arasında kuvvetli bir
fazilet aşkı ve kuvvetli bir düzen ve disiplin fikri de yer almalıdır.”
Atatürk’e göre, bir çocuğun normal öğretim derecelerinden geçerek
okulda yetişmiş olması şarttır ve eğitimde düzen ve disiplin
başarının temelidir.
O, düzen ve disiplinin eskisi gibi dayağa, baskıya değil, sevgiye
ve özgürlüğe dayandırılmasını ister. Çocukların, büyüklerin yanında
konuşturulmamasının çok yanlış olduğunu belirtir ve der ki:
“Tam tersine, çocukları serbestçe konuşmaya düşündüklerini,
duygularını olduğu gibi ifade etmeye teşvik etmelidir. Böylece,
hem hatalarını düzeltmeye imkân bulunur, hem de ileride yalancı
ve riyakâr olmalarının önüne geçilmiş olur. Kısacası çocuklarımızı
artık, düşüncelerini hiç çekinmeden açıkça ifade etmeye, içten inandıklarını
savunmaya, buna karşılık da başkalarının samimî düşünce-