In libros Aristotelis de caelo paraphrasis hebraice et latine

^,PHAEFATIOh cum codice a tarn avta familiaiitate couiuuctus est, ut non multanova e collatioue eius didicerim. uter(iue autem proi)ria boua habet.nam ut h habet nonnuUos versus in a omissos, ita totidem fere versussolus a tradit, quos per neglegentiam h praeteriit. (juod autem deratione, quae inter a et b intereedit, dixi, inde eonfirmatur, ([uod p. 15,13_19^ 16 huius editionis (fol. 57v med. — 59r inf. codicis a) eandempartium quarundam permutationem exhibeut, quae inversis foliis communisarchetypi nata est. hie enim est codicum ordo:b p. 16,6—17,10 ]d6 — 1\T = 41V, versusa p. 15,3—16,6 Dm:nD — C^i:'^ = 41 versusd p. 18,13—19,16 ibx — nvsun^ = 40V, versusc p. 17,11—18,13 nD:i — nrnD.1 = 41 versus•)cum igitur verus ordo sit a b c d, duo folia inversa esse videntur. minorenim versuum numerus videtur, quam ut quattuor folia inter se permutatastatuas.Opportune accidit, quod in interpretando textu niti poteram versioneantiquiore. Moses enim Alatino medicus, dum Perusiae litterisoperam dat, in Themistii ' oetustissimum codicem^ ') incidit. quem pertempora subsiciva, dum artem et discit et exercet, latine interpretatusest et quinque anuis in eo opere consumptis, diutino morbo irapeditustandem a. 1573 ad tinem pervenit. Eltas Nolanus medicus ludaeusmaiorem versiouis partem legit et saepius eraendavit. publici iuris haecversio facta est Venetiis apud Simonem Galignanum de Karera a. 1574. —Alatini codex vacabat vitio illo ex inversione foliorum orto. nequeenim Alatinns is erat, qui verum ordinem suopte ingenio restituisset, sitantam perturbationem in codice invenisset. ceterum eius codex nonmultum discedere videtur a nostris codicibus a b. nam quae Alatinnsplura habet, magnam partem ipse addidit, et coniectura eum aberrassein addendo patet, velut p. 20,14. 23,3. 33,5. 54,28. 183,17. 209,20. 211,14. 218,38. 39 etc. sed cum easdem habet lacunas atque a b (v. 12,27.23,20. 26,4. 47,17. 79,36. 87,18 etc.), turn quod ad p. 96,22 schedam velduas schedas periisse adnotavi, hoc quoque vitium cum a b communehabet.et quod Aristotelis verba p.310b 1 — 15, quae suo loco neglecta sunt,p. 225 post c. 3 (p. 311^14) tractantur, dubito an ex perturbato codicumordine explicare liceat; immo ipse 'J'hemistius sic materiam digessisse^) cf. Addit. I p. XII. ceterum etiamsi codex ah ipso iuterprete Hebraeo scriptusei praesto csset, non plus annoiuna 284 turn erat.