In libros Aristotelis de caelo paraphrasis hebraice et latine

cum14 THEMISTII IN METAPHYSICA A 6 [Arist. p. 1071 MO]raotui; est enim ipsius mensura aut novatum ab ipso, sed nef.9acutissimus quidem sopliistes cogitatioue depingere posset motumaut tempus subire ortum atque interitum. nam si tempus nativumesset, ante sui ipsius ortum fuisset; rursus si caducum diceretur,5 esset post suum interitum, ut iam patuit ex Auditu uaturali; sedillud iterare libet, quoniam potissimum opus est nobis quaesifuris,quibus in rebus scientia primi principii consistat. motus igitur ettempus nee oriuntur nee pereunt; neque hoc in ipsis supponi posseratio suppeditat. de tempore sat perspicuum est. nam si quis dicat10 fuisse tempus ante se tempus non babens, et futurum tempus, quodnon sequatur tempus, verba profert suas radices perimentia; namsimilia verba ut quandoque, erat et erit, antea et postea, quibus qui hoccontendit necessario utitur, partes tantum temporis sunt aut terminiaut ratioues ei coniunctae. sin vero ex bis appellationibus asserere15 vellet generationem temporis, minime optatum obtinebit, nisi ponattempus esse, priusquam oriatur; pariterque si quaerit hisdictionibus uti, ut oceasum temporis monstret, nihil aliud habebitnisi tempus manere post eius interitum. tempore igitur perenniexistente et motus itidem procul dubio est. nam, [ut diximus], aut20 mensura motus tempus est aut novatum ab ipso.Sed ex motu ipso hoc eruamus. contendimus motum necessario autaeternum esse aut genitum. si genitus, iam praecessit motor, atquonam modo licet animo comprehendere motorem aeternum esse,a quo motus non semper manet; nihil enim prohibet, quominus inde25 fluat, neque novatum quippiam est, quod aliquo modo motorem admotum excitaverit. nam quidquid fit, ab eo tantum fit, nihilexternum impedit eum, nihil iocitat. neque possumus dicere: priusnon poterat movere et mox potuit; nam sequeretur eum mutationemsubire et aliquid praeter eum existere, quod mutaret. quodsi quis con-30 tendat eum impeditum esse, praeterquam quod vilipendit, dum aliudpraeter ipsum inducit, adhuc eum magis vilipendit, necessario f. 10|hoc impediens sit eo valentius.praeterea qui fieri potest, ut haec causainfinito tempore inhibuerit, tandem vero eum absolverit?hoc certe esseuequit, nisi aut diversa sit, aut ipsa quoque mutetur nee se possit35 eodem modo semper habere, motor igitur aliquando se abstineret amotu, aliquando moveret. cum vero novatio motus absque motu nonfiat, motus erit ergo ante motum. nam variare, alternare, sistere suntmotus species eumque sectantur. amplius impossibile est hoc, quodmotu cietur, non esse corpus quodpiam. quod quidem si ingenitum40 ponatur, sed post quietem moveri, tunc cogimur causam dare, qua5 Auditu nat.'] VIII 1 14 appellat.] -/aTr)Yoprj[j.aTa Them, ad Pliys. 412,2338 impossibile— quodpiam (Sd)] ad verbum: Jieri non potest, quin corpus aliquod existat, quodmovetur