In libros Aristotelis de caelo paraphrasis hebraice et latine

TlllCMISTll I)K CAEI>0 B G [Aiist. p. 2S8b22-27] 107illoruiii motus nee remissioueni uec reiiuiem recipient, ita ne(i[ue f. 2\hiutensionem ueque incrementum admittent; intensio enim eius, quodlemissum est, intensio cxistit, et remissio intensionis causa fit. hisitaque minime existentibusneque etiani inac(iuabilitas illorum causa5 oninino erit.Idem praeterea alia etiam ratione doceri potest, [non cnimest hoc consentaneum] id, quod motum affert, infinito temporepotuisse et non potuisse contra naturam et alio infinito temporesecundum naturam et, at dicatur in universum, potuisse et noni)otuissc. ut hoc autem apertius nobis diluceat, hoc pacto sehabere dicimus. si primi orbis motorem speculemur, fieri non potent,ut iuaequabilitas in motu deprehendatur; iuaequalitas enimeius, quod motu cietur, intensione et remissione omnino fit, cumvidelicet moveutis vis remittitur intenditurque. si itaque motusb caeli (quod semper movetur) inae(iuabilis extitissct, igitur vis etiammoventis imbecillior validiorque semper redderetur. cum autemimbecillitas praeter naturam sit, vis autem secundum naturam, idigitur, quod motum aftert, infinito tempore ac semper contra naturamac secundum naturam esse inveniretur atque posse et non posse;!0 sed disseutaneum est (ut antea monstravimus) quod infinitis teniporibusmultorum vires habet, ut sit in hoc aequale ei, quod secundumnaturam existit. etenim si caelum iuaequabiliter moveriposset, hoc eveuiret, aut quando infinito tempore distrahitur motusac intenditur, ut aliquis cUcat, ad hoc usque tempus ac totum reli->5 quum tempus in infinitum magis magis(iue semper remittitur, utinsit ei ad hoc usi^ue tem})us uuica intensio atque ab hoc temporead illud reliquum tempus uuica remissio, cmt quando eius motuiliorum duorum alterum tautum inest, intensio videlicet aut remissio,absque eo, quod ex uuo in alium transferatur, sed semper tautum50 intenditur nee uUo modo remittitur, «?^^tertiomodo esse poterit, videlicetcum quaudoque intenditur et quandoque remittitur, at fieri nonpotest, ut eius motus ullo pacto inaequabilis sit. ipstwi autem duosmodos simul infinito tempore habere, hac ratione rtfutacit, siquidemfieri non potest, ut uuum idemque immensis temporibus multorum35 vim habeat et, quod a natura alienum est, ei, quod naturae aptumest, aequale existat, ac ita (quemadmodum inquit Alexander) velhoc secundum naturam, vel illud contra naturam minime erit, sipari tempore sint. compertum siquidem minime habemus nequeab aliis fuit nobis relatum, ut, quod naturae aptum est et quod ab40 eadem alienum existit, pari tempore sint; sed omnino deprehenditurG 7ion— consentaneum (7)] ita Al duce Aristot.: om. codd. 8 ante coiUra illiquid excidissevidetur 20 antea] lib. I, cap. 12 24 ut—dicat emendavi: quemadmodum sidixerimus hominem . . semper intendi Al 38 compertum — sint (40)] ita Al: codd. coirupti40 sed . . deprehenditur emendavi: tametsi . deprehendatur codd. Al