In libros Aristotelis de caelo paraphrasis hebraice et latine

THEMISTII TN METAPHYSICA A 9 [Arist. p. 10T4b24— 33] 31ut ergo visus"est colorura gratia, ut eos coguoscamus, et audituspropter souos, ita intellectus intellegibilis gratia erit; sed oinue,quod est aliciiius gratia, iguobiliiis est eo, cuius gratia existit. eritigitur iutellectus potentia. eontiuuatio igitur intelleetionis5 eiusque (Wistantia 7ieressario ipsi lal)riosa erit, ut visui contiugitob visibilium fre(iuentiam audituiqueob frequeutiam souoruni eormnqueconstfDifictm. iu omnibus euini. quae de ])otentia ad actumextrabuutur. et lassitudo contiugit et imbecillitas; idcirco uecessariusfuit soninus auimalibus omuibus. i)raeterea si intellectus iutellegit10 quidpiam aliud, aut illud iutellegit ut magis excellens — e. g. quodest pulcbrum atque bouum — aut ut vile, sed perspicuum est hocde singulis quibusdavi cogitare vile esse, midto magis de illo intellegente,cuius intellectus formam rei intellectae praecedit quique plerumqueiinum et idem lit cum eo, quod intellegitur, ciuem ad modum diximus15 statuimusque. itaque manifestum est omuia opera villa ab eo esseahiudicanda. et dicamus eum iutellegere res, prout praestaiitissiraocouveuit, uec mutari; iu deterius euim esset ipsa mutatio,atque id ipsum iam motio quaedam esset. iu sumraa, sipraestautia et dignitas eius ex iutellectioue esset et si eam ab iguo-20 bilibus acquireret, intellectio eius esset intellectio quidem, sed vilissimaruiiirerum, et diguitas, quam ex iutellectioue accepit, itidemab iguobilibus esset. quodsi hoc omnefugiendum est — rectiuscnim%Q^i iiou videre quaedam quam videre — substantia igiturnohilissima et dignissima tamquam intellectus simplex haberi non debet,2b sed intellectus, qui p-aestantissimum intellegit. hoc pacto enim eiusintellectio in rebus dignissimis et divinissimis versatur, cum alia, quaesunt extra ipsum et praeter 7iaturam, no7i intellegat, at turpe absurduuKiueest pouere substautiam talem et simul statuere, ut ante sebouorabilius (iuidi)iam digniusque babeat. sed boc dato ntrum30 ponemus dicemusue id, quod ab excelso intellegitur, coutinenterunum et idem esse, an raulta? quodsi plura, iatellegitne omuiasimul, an ab uuo ad aliud transit, unum reliuquens et alteramsuscipieus? sed omuia haec prijicipia subsequuntur absurda. namsi unum et idem assidue iutellegit, aut ex boc intellectus eius35 perficitur aut non; si perficitur, ergo est mancus, si non perticitur,procul dubio non intellegit illud. quodsi multa sunt, quae ab eointelleguntur, eaque ab uno ad aliud tendeus iutellegit, indigebitraemoria et acquirere dicetur rem, quam non babebat prius; quodsiea puncto temporis, quod dimetiri non possumus, iutellegit, tuuc40 quaestio revertitur, qua quaerebatur, utrum uuum iutellegibile perficiatiutellectum suum, an non perficiat maneatque imperfecius.praeterea impossible est iu natura omnia simul intellegi; in quibus-42 praeterea et sq.] Aver. p. 33G M