In libros Aristotelis de caelo paraphrasis hebraice et latine

THKMISTIl i)H CAEl.O A 12 [Arisl. p. 283»28— ^2] 85namus, (|uo(l nou est, aciu existeve, falsuin evit, (juod posuimus, f. 23^impossibile vero neciuaiiuam, idemque absolute deducetiir, quod ineisdem antelatis dictum est.Couveuit erg-o, ut id iutereat, quod iuterire potest, haec5 autem positio alteium serraonem uou requirit, ut puta, si superioribustemporibus semper fuerit vel uoii fuerit, sed absolute quidem,si interire potest, iuterit. hiuc tit, ut hie idem sermo eorum sententiamlefellat, qui aliciuid semper interire posse affirmant, quodtamen nuu(iuam interit. ita etiara quod natura sua nasei10 poterit, omniuo convenit, ut aliquando ^6'wem!5Mw^ «/!5 vel generetur,sive, postquam natum fuerit, illud semper esse statuimus, she idsemper esse minime statuimus, sed desinit esse, neque etiam hocin loco explicatur, postquam inuovatum fuerit, utruin semper, cmnon semper sit; quod enim consonum videtur, est, ut genitum15 tantum sit. ctcnim si semper gcnerabilc esset, sed ipsum superioribusnon fuerit uec uUo uuquam consequenti tempore erit, essendiac non essendi i)otentiam infinito tempore habebit; ex eo enim,quod ortum habet, inest ei potentia, quae ut omnino sit, causaest, ex eo vero, ({uod superioribus temporibus non fuit nee con-20 sequeutibus erit, inest ei potentia, quae, ut omnino non sit, causaest. id autem cum posuerimus, falsum erit, sed impossibile nequaquam,7it hoc iure esset et non esset, et reliqua, quae in aliis dispositionibusdicta sunt.Hoc autem ex ea positione omnino deducitur, videlicet quod25 natura sua interire potest, consequentibus omnibus temporibussine interitu permanere posse, corruptio enim et mictatio, quaeest causa comiptionis eorum, qaibus inest, non erunt, si generahilenon generahitur. sed quod in fine eius sermonis addidit:uempe convenit igitur, ut non semper sit, et quod ab30 hoc sermone pendet, videlicet siquiclem convenit, ut sit,idem fere est^ quod antea praefatus fuit, dum inquit etiam,semper (enim) erit, cuius causam deinde assignavit, inquiens:siquidem fieri potest, ut sit, fierique etiam potest, ut nonsit semper.35 Idem praeterea hoc etiam modo doceri potest, nullum ingenituminvenitur, (juod vel casu vel fortuna innovarip OS sit. ea enim, quae casu vel fortuna eveniunt, raro fiunt et auntpmeter id, quod est semper aut plerumque; quod autem ingenitumest et immortale, aut semper est aut plerumque; semper, si ex12 sed scrips! : nunquam otnnes 29 convenit] p. 283 a 29 -/.al \):r\ del dfpa elvat30 siquideni] ouvaxov ydp yeYOvevai 37 raro emendavi: plerumque codd.39 semper supplevi