In libros Aristotelis de caelo paraphrasis hebraice et latine

'56THEiMISTlI DE CAELO A9 [Avist.p. 279a20-33]primam causam intellexerit, verbis xr^v i^wTctxto cpopav motum f. IfirspJiaerae superioris intendct. hac itaque ratioue inveuimus Alexandrumduplici modo huuc sermonem intellexisse. milii tameusecuuda explicatio magis ariidet; sermo eteuim hoc modo tantum5 ordiuatur ac piaecedenti couuectitur. quouiam eius verba habeiit,quod extra caelimi nou iuveuitur locus ueque tempus, et cumhoc etiam quia per ea, quae ibi sunt, pluralitatem, iniuimeautem unitatem ostendit, quare per ea, quae ibi sunt, causamvel substautiam fore iutelligeudam censeo. ait insuper: neque10 fieri potest, ut tempus ipsa faciat senescere, et uondixit ipsum. ac rursus, nee earum est aliqua transmutatio,et nou eius est aliqua transmutatio ac in universum eiussermo pluralitatem nou autem unitatem insinuat. inquit deiude,optimam vitam aguut. per id autem, quod de coutinui-15 tate aeternitateque rursus addidit, easdem sane res minime intellegebat,idque apertius explicans ait deiude: ipsaeque {sic) vaoiw.incessahili cieutur. corpus, inquit, quod in orbem torquetur, inloco non est. cum autem eiusmodi corpus non claudatur nee circumscribaturtempore, igitur ad senectutem non compellitur, sed20 in eius perennitate (aiwv) vitaque sempiterna perseverat, quippeeius aldiv aliud uon est nisi tempus, quod cum illius esseprotrahitur. tempus enim quo cuiusque rei vita protrahitur,perenr.itatis nee non etiam permaueutiae nomiue diviuitus a veteribusfuit prouuntiatum. idque poetarum testimouio comprobatur,25 qui vitae privatiouis loco, perenuitatis aeternitatisve privationempronuutiaut. eademque ratioue et ipsius caeli finis (per fiuem autemnon iuteritum nee privationem, sed perfectionem intellego) quatenusfomne) tempus cum eius vita ac esse protrahitur injinitaquepermanentia clauditur^ aiwv dicitur. atque eiusmodi nomeu sortitum30 est (nempe sempiternum ac perdurans) quoniam diviuum est atqueimmortale. atque ah illius esse ceterarum etiayn rermn esse pendet,harum quidem evidetitius, harum vero ohscurius, secundum quod illipropiuquiores vel remotiores existunt. persaepe enim in vulgiplebisque de rebus sempiternis disputatiouibus exponitur omnino35 necesse esse in omui eo, quod primum est et sumvium, ut divinumsit nullamque mutatiouem cousequatur. nos autem videmus idita SB habere, quemadmodum dicunt. quod etiam quae a nobisdicta sunt, confirmat: nam divinum corpus, quod in circulum fertur,profecto non commutatur nee mutatiouem admittit; alioquin siXeyoi, cprjat, Trepi xou Tipcoxou aixi'ou, eit] av li^iu^t to unip ttjv Treptojopdv tt]? aizkawjc,acpai'pa;. 5 quoniam et sq.] cf. Simpl. p. 290,5 et sq. 15 minime addidi 16 deinde'j 279b 124 poetarum] Simpl. p. 288, 14 laudat Homerum 31 ub^pendtt emendavi: ex quoetiam ceteris rebus^ quae in yeneratione consistunt, communicalae sunt status et vita Alficticie 39 alivquin et sq.] cf. Simpl. p. 289, 5 et sq.