PDF Dosyası - Ankara Üniversitesi Kitaplar Veritabanı

Dobrogea=Dobruca Müslümanlarının Dergisi; No. 1-6, 1928), II. Meşrutiyetinönemli simalarından sayılan Makedonyalı Nikolaye Batzaria, 30Kasım 1928 tarihinde, Lâtin harfleriyle bazı ilânlar, şiirler ve çeşitli makaleleryayınlamaya başlamıştır. Önceleri, ı ve ğ gibi harfler bulunmasada, sonraları, bunlar da temin edilmiştir.Şüphesiz, Alfabe inkılâbının en fazla etki yapmakta olduğu alanlar,okullar ve gazetelerle, diğer nevi yayınlar olmuştur, diyebiliriz.Diğer reformlarda olduğu gibi, alfabe konusunda da, Atatürk'ün ismiön plâna çıkarılmakla, halk, daha çok, "bekleme"yi tercih ediyor ve TürkiyeCumhuriyeti'nin nereye doğru gitmekte olduğunu saptamaya çalışıyordu.Aynı zamanda, Romanya Türk toplumu da, Balkanlarda yaşayandiğer Türk toplumları gibi, Anadolu'da gerçekleştirilen yenilikleri uygulamayaçaba sarf ediyordu.Nitekim, burada da, Arap harfleriyle tedrisat, ancak Kur'an okumayıöğrenmekle sınırlanıyor ve diğer tedrisatın Lâtin alfabesiyle yapılmasınaçalışılıyordu. Bu hususta, özellikle, Türkiye'den getirilen okul kitaplarındanda yararlanılıyordu.En büyük güçlüklerden birisi, şüphesiz, yeni alfabe ile tedrisat yapabilecekelemanların bulunmayışı idi. Ancak, Romen okullarından mezunolanlar, bu hususta bazı kolaylıklara sahip oluyorlardı, diyebiliriz.Lâkin, özellikle 1935 yılından sonra, yani, o zamanın T.C. BükreşBüyükelçisi Hamdullah Suphi Tannöver'in Mecidiye Medresesini ziyaretetmesinden sonra, gerek burada ve gerekse Silistre Medresesinde, LâtinAlfabesiyle tedrisata önem verilmeye başlanmasıyla ve diğer Türk okullarındayetişen genç aydınlarla, Modern Türk Alfabesiyle okuma-yazma dao derecede artmaya başlamıştır. Zira, özellikle, din görevlileri yetiştirmeküzere kurulmuş olan Medreseler, bu kez, öğretmen de yetiştiriyorlardı.Gerçi, Romanya'da yayınlanan Türkçe gazetelerde, Lâtin harfleriyleneşriyata geçişin hayli zaman aldığını söyleyebiliriz. Bazıları, hem Arapharfleriyle ve hem de Lâtin alfabesiyle yayınlanıyordu. Ancak, bu süreci,Modern Türk Alfabesine karşı gelmekten ziyade, başka sebeplere atfetmek daha doğru olabilir. Bunun bir sebebi, maddî zarara uğramak korkusuve diğer sebebi de, okuyucu bulmakta güçlük çekme endişesi olabilirdi.Nitekim, gazetelerden birinde, okullarda Lâtin alfabesiyle tedrisatıngenelleştirilmesi açıkça savunuluyor, fakat, aynı gazetede, "umumî düşüncelerimizibildirmek için, Arap harflerini kullandık", zira, bunda, biz,bir mecburiyet gördük ve bu mecburiyeti az bir zaman daha hissediyoruz"şeklinde mütalaâlar yürütülüyordu (Yıldırım, 1934, Sayı: 118).Hattâ, aynı gazeteye gelen mektupların birinde gazetenin, her nekadar, Müslümanlara münasip görülmediği söylense de, gazeteyi iade etmeninasıl sebebinin, başka olduğu anlaşılıyor: "Gazeteniz, deniyor -bu193