PDF Dosyası - Ankara Üniversitesi Kitaplar Veritabanı

çek bir toplumsal destekten yoksun olan askeri rejim, bu eksikliği kendiideolojisinin kapsamına din faktörünü sokarak gidermeye çalışmıştı" 4 .Aslında rejimi, Ulusçuluk ve İslamiyet ittifakıyla güçlendirmek iradesi,Türk-İslam sentezini savunanlarla tamamen denk düşüyordu. TürkerAlkan'a göre Evren konuşmalarında sık sık Atatürkçü laikliğe ters düşengörüşlere yer vermekteydi. Öte yandan ordunun sert düzeninin etkisi altındakalan aydınlar, hiçbir hukuki yöntem uygulanmaksızın tutuklanmış,işçilerin sendika kurma, grev yapma hakları kısıtlanmıştı. Bazı siyasi partilerinve siyasetçilerin 1983 genel seçimlerine katılmaları yasaklanmıştı 5 .Evren tarafından desteklenen ve Adalet Partisi'nin mirasçısı olan AnavatanPartisi'nin (ANAP) kurucusu Turgut Özal, Türk-İslam sentezinde çokdaha ileri bir aşamaya yönelmişti. Özal, Menderes hükümetini hatırlatırbir yol izleyerek ülkeyi liberal ekonomiye açmıştı. Özal, ekonomik alandakaydettiği başarılardan sonra, Menderes'in bile cesaret edemediğitemel bir yasağı çiğnemiş ve Atatürkçülüğü, geçerliliğini yitirmiş bir ideolojiolarak yargılamıştı. Özal'ın yeni laiklik anlayışı tarikatlara ve köktendincileriyüreklendirmişti. Özal, Erbakan örneğinde olduğu gibi katıksızbir Müslüman olarak hareket ederken, "Allahın ipine sımsıkı sanlın"şeklinde bildirilerde bulunmuş 6 , Başbakan olarak Mekke'de büyük birHac ziyareti gösterisini yapmaktan da çekinmemişti.Refah Partisi, 1991 Ekim ayında yapılan genel seçimlerde %17 oranındaaldığı oylarla 40 milletvekili çıkardıktan sonra, 27 Mart 1994 günlüyerel seçimlerde de İstanbul ve Ankara Belediye Başkanlıklarım kazanmıştı.Bunun yanısıra Doğru Yol Partisi'nden İzmir Belediye Başkanı seçilenÖzfatura, Refah Partisi'nin eski bir üyesiydi. Bu sürecin sonundaRefah Partisi'nin 1996 yılında yapılması öngörülen genel seçimlerde enaz %20 oy alması olasılığı ortaya çıkmaktaydı. Bu oy oranının gerçekleşmesidurumunda, Anavatan Partisi ile Doğru Yol Partisi içinde bulunanve Refah Partisi'ne göre elbette daha ılımlı olan İslamcıların birleşmelerive üçlü bir hükümet ortaklığını oluşturmaları olasılığı akla gelmektedir.İslamcıların kuracağı ortaklık ise, Atatürkçü laikliğe indirilen sert birdarbe olacaktır. Köktendinciler, resmi makamların hoşgörüleri sayesindedevlet kuruluşlarına sızmışlardır. Değerli Atatürkçü ilhan Selçuk, 1993Kasım ayında, köktendincilerin resmi kuruluşlara sızdıklarını ve şeriatyanlılarının özellikle Milli Eğitim Bakanlığı ile Diyanet İşleri Başkanlığındayoğunlaştıklarını açıklamıştır 7 .Türkiye'nin enflâsyon, işsizlik gibi ekonomik güçlüklerle, PKK gibisiyasi sorunları çözebileceğine inanmaktayız. Ancak Türkiye'nin enbüyük sorunu, köktendincilerin demokratik görüntü altına sığınarak, uzun4. Jacques Thobie ve Salgur Kançal, Industrialisation, communication et rapports sociauxen Turquie et en Mediterranee depuis 1850, Editions Isis, Analecta Isisiana, İstanbul1993, s. 393.5. Türker Alkan, 12 Eylül ve Demokrasi, Kaynak Yayınları, İstanbul, 1986, s. 32-33.6. Çağlar Kırçak, Türkiye'de Gericilik 1950-1990, İmge, Ankara, 1993, s. 373.7. 15 ve 25 Kasım 1993 günlü Cumhuriyet gazeteleri.315