PDF Dosyası - Ankara Üniversitesi Kitaplar Veritabanı

ortaklıklarda toplamış olan sınıfın çıkarları yatar. Bu sınıfın "ülkesi", yeryüzündekihiçbir devletin ülkesiyle çakışmaz. Arsulusal sermayenin ülkesi,bu sermayenin girdiği devletlerde nüfusun aşağı yukarı beşte birinioluşturan ve yeterli alım gücüne sahip olan bir dilimi kapsar. KonuyaTürkiye açısından bakarsak durum şöyle özetlenebilir: Nüfusun yaklaşık% 20'si, küreselleşmiş dünyanın yurttaşıdır. Geriye kalan % 80'i ise budünyanın kölesidir, kurbanıdır, ya da son zamanlarda çok tutulan bir deyişle,"dışlanmış"ıdır.6. Türkiye'nin önünde iki temel seçenek vardır. Ya, 1980'li yıllarınbaşından beri izlenen yolda yürümeyi sürdürmek. Ya da, nüfusun büyükçoğunluğunun çıkarlarına öncelik veren yeni bir yola girmek. Çoğunluğunçıkarlarına öncelik vermek, demokrasinin yolunu izlemek demektir.Görüldüğü gibi demokrasi, sınıfsal bir yeğlemin (tercihin) adıdır. Demokrasi,ülkenin büyük çoğunluğunu oluşturan emekçi yığınların, arsulusalsermayenin küreselleştirme saldırısına karşı koymasının aracıdır. Siyasalçatışmada, ana güç odağı devlettir. Devlet kimin elindeyse, güç ondadır.Arsulusal sermaye bunu çok iyi bildiği içindir ki, yirmi yıldır kendine başerek (hedef) olarak devleti seçmiştir. Devlet eritilerek, parçalanarak, yerelleştirilerek,özelleştirilerek iyice etkisiz duruma düşürülebilirse, ozaman demokrasi bile bu sermaye için bir tehlike olmaktan çıkar. Bütünkavganın odağının devlet olması bundandır. Kısacası bugün Türkiye'dedemokrasi sorunu bir avuç aydının özgürlük davası olmanın çok ötesinde,kıran kırana bir sınıf savaşının en etkili silahıdır. Bu sınıf savaşında arsulusalsermayeden yana olanlar devletin "yeniden yapılandırılması"nı savunmakta;emekçi yığınlardan yana olanlar ise "demokratikleştirme"yi istemekte.7. Hiçbir devlet, yalnızca şu ya da bu sınıfın ya da toplumsal katmanınaracı değildir 3 . Ancak hiçbir devlet de tarafsız değildir. Bugün Türkiye'dedevlet esas olarak varlıklı sınıflardan yanadır. Üstelik de içindemide bulandıracak ölçüde zorbalık eğilimleri barındırmaktadır.Çağcıl (modern) tanıma göre demokrasi, çoğunluğun tüze (hukuk) devletikurallarına bağlı yönetimidir. Çoğunluğun yönetimi, devletin yoksulsınıfların etkisine açılması demektir. Tüze devleti de, zorbalık eğilimlerininarıtılmasını gerektirir. Çoğunluğun yönetimi, birkaç yılda bir, o dabirtakım düşünce ve örgütlenme yasaklarıyla sıkı sıkıya kuşatılmışbir ortamda yapılan seçimlerle sağlanamaz. Demokrasi, halkın her alandave sürekli olarak devlet yönetimine katılmasıyla gerçekleşebilirancak 4 .3. Devletin kuramsal bir çözümlemesi için bkz. Cem Eroğul (1990), Devlet Nedir?,Ankara, İmge Kitabevi Yayınları. (Tükenmiş olan bu kitap aynı yayınevince yenidenbasılmakta).4. Devlet yönetimine katılmanın koşulları ve yolları için bkz. Cem Eroğul (1991), DevletYönetimine Katılma Hakkı, Ankara, imge Kitabevi Yayınları. (Tükenmiş olanbu kitap aynı yayınevince yeniden basılmakta).277