04.06.2013 Views

A. La corte de Alfonso VIII - Gonzalo de Berceo

A. La corte de Alfonso VIII - Gonzalo de Berceo

A. La corte de Alfonso VIII - Gonzalo de Berceo

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Como se pue<strong>de</strong> observar, el Cid <strong>de</strong>ja una tienda atrás ("<strong>de</strong>xa una tienda fita"), y parte con el resto<br />

<strong>de</strong> su equipaje. <strong>La</strong> tienda constituye un cebo para atraer la codicia <strong>de</strong> los moros. A<strong>de</strong>más, el<br />

héroe hace como que huye ("cojós' Salón ayuso, la su seña alçada"), aunque toma la precaución<br />

<strong>de</strong> vestir a sus hombres para la batalla ("las lorigas vestidas e cintas las espadas"). El poeta<br />

califica abiertamente esta acción <strong>de</strong>l Cid <strong>de</strong> sabia ("a guisa <strong>de</strong> menbrado"), y es que el ardid surte<br />

efecto. <strong>La</strong> tienda <strong>de</strong>spierta, como Rodrigo había previsto, la codicia <strong>de</strong> los enemigos, que buscan<br />

resarcirse <strong>de</strong> las pérdidas económicas que les ha provocado la presencia <strong>de</strong>l Cid en sus tierras:<br />

"la paria qu'él á presa tornárnosla ha doblada". (586)<br />

Por ello, <strong>de</strong>jan abiertas e in<strong>de</strong>fensas las puertas <strong>de</strong> la ciudad y corren a perseguir a los <strong>de</strong>l Cid:<br />

Salieron <strong>de</strong> Alcocer a una priessa much estraña.<br />

Mio Cid, cuando los vio fuera, cogiós' commo <strong>de</strong> arrancada,<br />

cojós' Salón ayuso, con los sos abuelta anda.<br />

Dizen los <strong>de</strong> Alcocer: "¡Ya se nos va la ganancia!"<br />

Los gran<strong>de</strong>s e los chicos fuera salto davan,<br />

al sabor <strong>de</strong>l pren<strong>de</strong>r, <strong>de</strong> lo ál non piensan nada,<br />

abiertas <strong>de</strong>jan las puertas, que<br />

ninguno non las guarda.<br />

El buen Campeado r<br />

la su cara tornava,<br />

vio que entr'ellos e el castiello mucho avié grand plaça,<br />

mandó tornar la seña, apriessa espoloneavan:<br />

"¡Firidlos, cavalleros, todos sines dubdança!<br />

¡Con la merced <strong>de</strong>l Criador, nuestra es la ganancia!"<br />

Bueltos son c on e llos por medio <strong>de</strong> la llana,<br />

¡Dios, qué bueno es el gozo por aquesta mañana!<br />

Mio Cid e Albar Fá ñez a<strong>de</strong>lant aguijavan,<br />

tienen buenos cav allos, sabet, a su guisa les andan,<br />

entr'ellos e el castie llo en essora entravan.<br />

Los vasallos <strong>de</strong> mio Cid sin piedad les davan,<br />

en un ora e un poco <strong>de</strong> logar trezientos moros matan.<br />

Dando gran<strong>de</strong>s al aridos los que están en la celada,<br />

<strong>de</strong>xando van lo s d elant, por el castiello se tornavan;<br />

las espadas <strong>de</strong>snudas, a la puerta se paravan,<br />

luego llegavan los sos, ca fecha es el arrancada.<br />

Mio Cid gañó a Alcocer, sabet, por esta maña.<br />

(587-610)

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!