kulturgileak gizarte mugimenduetan - Euskara

ahalbidetzen duen tresna analitikoa dugu. Erreminta kontzeptual horrek
intelektualen ikerketan ohikoak diren ikuspuntu positibistak baztertzeko
aukera ematen du. Halarik ere, esparrua tresna kontzeptual huts bihurtu
daiteke eduki historikoz bete ezean. Datozen orrialdeetan, hain zuzen ere,
kulturgintza esparruaren eta kulturgileen sorrera unearen azterketari ekingo
diogu. Lehendabizi, kulturgintza esparruaren eraketaren aldez aurreko
baldintzak ikusiko dira —estatuek bultzatu duten hizkuntza eta kultura
batasuna—. Ondoren, kulturgileek apurka-apurka irabazi duten
autonomiaren ezaugarriak aztertuko dira.
4.1. Modernitatea: giza jardueraren atalen bereizketa eta
espezializazioa
Modernizazio prozesua gizartearen barne bereizketak ezaugarritzen
du. Bereizketa prozesu horren barruan kokatu behar da gizarte
modernoetan eratu den kulturgintza esparrua ere. Soziologiaren ikuspegi
funtzionalistak eskaini zuen lehendabizikoz gaur egun diziplinaren barnean
gehien zabaldu eta onartu den gizarte modernoaren sorreraren azalpen
estandarra. Haren arabera, modernizazioa bereizketa instituzionala eta
espezializazio funtzionalaren ondorioz garatu da. 33 Era horretan, gizarte
modernoak konfigurazio berezia osatzen du, bere barnean garatutako
funtzio konplexuak arian-arian bereizi egin direlako eta lan banaketa ere
poliki-poliki hazi delako. Horrela, berariazko logika eta printzipioen
arabera diharduten azpiesparruak agertu dira esparru sozialean
Mendebaldeko gizartean, ordena tradizionaletik mundu modernorako
iraganbidean eraketa sozialaren guneak esparru geroz eta autonomoago
33 Ikus adibidez, Solé, 1976: 100.
99