kulturgileak gizarte mugimenduetan - Euskara

eta sozializazio baliabideak dira —eskola, hizkuntza kodeak, eta abar—.
Horren karietara, kultura esparruaren eraketaz hitz egiten denean, estatu
gizarteetan modu “normalizatuan” eta berme instituzionalekin garatutako
eremu autonomoa aipatu ohi da. Izan ere, estatu gizarte horietan burutu da
lehenago adierazi den baterakuntza kultural eta linguistikoa eta haietan
ezarri da kultura legitimo bakarra —Kultura legitimo hori, partikularra
izanik ere, unibertsal gisa aurkeztuko da aurrerantzean—. Baldintza horiek
bermatzen diren unetik aurrera baino ez da ulertzen bere osotasunean
kulturaren autonomizatze prozesu gero eta indartsuagoa. Prozesu historiko
luze eta korapilotsu horretan kultura eragileek —hizkuntza eta kultura
legitimoaren eramaile diren erakunde eta kultura sortzaileek— berezko
agintaritza aldarrikatu dute arian-arian, kultura baliabideen mailakako
metaketa baliatuz.
4.1.2. Kulturaren etengabeko bereizketa
Mendebaldeko bizitza kultural eta artistikoaren bilakaerak erakusten
du nola sortu den apurka-apurka kulturaren unibertsoa —esparru
intelektuala, zentzu zabal batean— gizarte historiko jakin batzuetan, hain
zuzen ere, Aro Modernoan hezurmamitu diren estatu gizarteetan. Giza
jardueraren esparruak bereizi diren heinean, bestelako legitimitate batek
araututako kulturaren berezko ordena definitu ahal izan da pixkanaka. Izan
ere, kulturaren unibertsoa ordena politikotik desberdindu da, baita ordena
ekonomikotik eta erlijio esparrutik ere. Azken batean, aginte ez-kulturalak
baliatuz, kultura arautu dezaketen erakundeetatik aldendu da kultura
110