kulturgileak gizarte mugimenduetan - Euskara

Horiek horrela, unibertsitatearekin daukan lotura erabakigarria izan
ohi da kulturgintza esparruko kultura sortzailearen estatus-, eragin- edo
botere-maila ezartzerakoan. Pribilegio sozialez hornitutako erakundea
izatean, unibertsitateak agertoki instituzional mesedegarrienetakoa eratzen
du —beste erakundeen aldean— hark ahalbidetutako hedadura sozialari
erreparatzen badiogu. Ildo horretatik, gizarteko beste lan eremu batzuek ez
bezala, baldintza bereziak bermatzen dizkio bertan lan egiten duenari:
besteak beste, lanordu malguak, lansaria, eta segurtasun ekonomikoa
eskaintzen ditu —disposizio eskolastikoa garatzeko ezinbesteko baldintzak
dira horiexek—, baita ikerkuntzarako aukerak eta sortze lana,
komunikazioa eta truke intelektuala jorratzeko gizarte esparrutik
aldendutako gune erlatiboki libreak ere.
Ildo horretan, kulturgintza esparruko berariazko habitusaren matrize-
sortzaile nagusi modura dihardu unibertsitateak: esparruak bere
existentziarako eskatzen duen habitusaren garapena ziurtatzen du, batik bat.
Hartako, beste edozein kultura erakundek baino egokiago biltzen ditu
unibertsitateak sozializazio ahalmenak eta bitartekoak. Beraz,
kulturgintzari zentzua ematen dioten gaitasunak eta pertzepzio eskema
egokiak sortzen ditu bertan sozializatutako kulturgileengan. Bere barnean
txertatutako akademikoari, zientzialariari edo intelektualari kulturgintza eta
kultura balioak hautemateko molde batzuk sorrarazten dizkio
unibertsitateak. Horien arabera, kultura jarduerak logika bat hartzen du,
alegia, berezko balioa eta interesa. 82 Halatan, kulturaren gizarte unibertsoa
nekez ulertuko litzateke unibertsitate erakundeak sortutako habitusik gabe,
82 Akademian nagusi den habitusa, jakina, ondasun sinbolikoen logikan kokatzen da.
Honako hau dio Becherrek: Lo más importante que busca el académico no es el poder,
tras el cual va el político, ni la riqueza, tras la que va el hombre de negocios, sino la
buena reputación (Becher, 2001: 77).
224