kulturgileak gizarte mugimenduetan - Euskara

Behin baino gehiagotan ikuspegi indibidualistak “pertsonaia”
intelektualenganako hurbilketa biografikoak bideratzen ditu: kasuen
azterketak, bizitza gertaerak eta intelektual jakin batzuen jokamolde
moralari buruzko iritziak 9 izaten dira horrelakoetan azterketaren oinarria.
Gisa horretako lanetan, Marsalek “antropomorfizatze kontzeptuala” deitu
duen irizpidea izan ohi da abiapuntua (Marsal, 1971: 14). Horrenbestez,
aztergaiaren eraikuntza kategoria sozialen eta rolen arabera eratu
beharrean, “pertsonaia” eta ospe handiko gizabanako adimentsuen
bizitzaren moldean osatzen da. Ondorioz, gizabanakoen berezko
berezitasunen gorespenek ezkutatu egiten dituzte, zeharo ezkutatu ere,
kulturgileen sorrera eta funtzio sozialak. Izan ere, azterketa horietan
kulturgilea gizaki singularra izan ohi da kategoria sozial eta kolektiboa
baino gehiago. Ez soilik hori, ordea. Gizarte ikusgaitasuna hartzen denez
intelektualaren berezko ezaugarritzat, ospe sozial handiko sortzaileak baino
ez dira kulturgile modura aztertzen ikusmolde indibidualistan. Ondorioz,
kulturgintza esparruaren irudi murriztailea —anekdotazkoa— eta ez-
soziala eskaintzen da oroz gain.
3.1.2. Lanbidea
Kasu indibidualen analisiak, ezaugarri paregabeak dauzkaten
gizabanakoen biografiak eta ahalmen naturalen gorespena egiten duten
9 Ikus, adibidez, Johnsonen Intelectuales lana. Liburu hori “intelektual handien”
azterketa biografikoaren eredurik zakarrena da, Rousseau, Marx, Sartre eta beste
batzuek, euren bizitza pribatuan dauzkaten jokaerei buruzko iritzi moralen kontaketan
oinarritua. (Johnson, 2000).
45