kulturgileak gizarte mugimenduetan - Euskara

espezializazioan, kultura ekoizteko ahalmenean edo antzeko irizpideetan
oinarrituta. Euren eraginaren zio nagusia gizarte errealitatea publikoki
definitzeko daukaten gaitasunean errotzen da, errealitate horren inguruan
sortzen dituzten irudikapenak zabaltzeko ahalmenean, alegia. Bada,
hedabideetan egindako definizioa ez da nolanahikoa izaten. Aitzitik, halako
definizioari izaera publikoa egotzi ohi zaio automatikoki. Ildo horretatik,
kazetariek eta profesional mediatikoek euren praktika profesionalean
sortzen duten produktuak, hau da, “albistegai” edo “argitaragarri”
bilakatzen duten guztiak, publikotasunaren kualitatea hartzen du beretzat.
Horrek, zalantzarik gabe, indar sozial handia ematen dio mundu
mediatikoan egindako ekoizpen sinbolikoari, areago, izugarrizko indar
politiko erantsia onartzen dio hari.
Profesional mediatikoen ahalmena, hartara, ez da hutsaren hurrengoa
izaten. Lehenago adierazi dugunez, gizarte munduak sistema sinboliko
modura funtzionatzen du eta haren barnean etengabeko borroka
sinbolikoak burutzen dira sen oneko ezagutza sortzeko, alegia, esanahi
jakin batzuk publikoki zabaldu ahal izateko. Lehia horien testuinguruan,
gizarte mundua eraikitzeko gainerako zenbait gizarte eragilek baino askoz
ere baliabide indartsuagoak baliatzen dituzte intelektual mediatikoek.
Agian ez dute euren alde kultura gaitasunak eskainitako ohiko
legitimitatea. Halaz ere, beste ezein kulturgilek nekez lortu dezakeen
eraginkortasun sinbolikoaren jabe izan ohi dira, egitura mediatikoek
esparru publikoaren sarbidea kudeatzen baitute. Horrela, lehia politikoen
oinarrizko tresna daukate euren esku: mundu ikusmoldeak publikoki
ezagutarazteko eta ezartzeko gaitasuna, hain zuzen ere. Kokapen
estrategiko horren karietara, gai agendak jarriz, auziak zehaztuz, iritzi
legitimoak plazaratuz, politikoki pentsa litekeenaren esparrua definitzen
dute eta gizartearen irudikapen zuzentzat jotzen direnak zedarritzen dituzte.
272