kulturgileak gizarte mugimenduetan - Euskara

kulturan hainbeste hedatutako ideologia teknokratikoa ezkutatu dute
eskuarki. 95
3.3. Heteronomia eragile berriak kultura esparruan: interes
ekonomikoen eta politikoen eragina gizarte-irudikapen legitimoen
sorkuntzan
El conocimiento no es ya considerado generalmente como un ideal; es visto
como un instrumento. Y en una sociedad de poder y riqueza, el conocimiento es
valorado como un instrumento del poder y la riqueza (C.Wright Mills, 1981:
470).
Azterlan teorikorik gehienetan izen askorekin ezagututako intelektual
mota jakina —aditua, teknikaria, burokrata— bereizi egin da bere jardueran
autonomia erlatiboa daukan intelektualarengandik. Azken hori maizenik
unibertsitatearen edo ikerkuntzaren esparruei loturik agertzen da. Bi
tradizio intelektual horiek garatu izan dira Mendebaldeko munduan.
Halarik ere, ohiko akatsa izan ohi da, gure aburuz, tradizio bien bereizketa
tipikoa kulturgilearen kontratuzko dependentzian edo lanbide kokapenean
oinarritzea. Beste autore askok ez bezala, uste dugu estatuaren eta
bestelako burokrazien eragina —burokrazia ekonomikoena nahiz
politikoena— kulturgilearen edozein kokapen instituzionaletan gauzatzen
dela. Eragina, beraz, modu askotan betetzen da, halako moldez non,
adituaren edo teknikariaren tradizioak tradizio intelektual independentearen
ohiko guneak indarrez hartu dituen progresiboki.
95 Weberren razionalizazio progresiboaren ideiaren ildotik, Habermasek XX. mende
amaierako estatuaren barnean eginkizun (ustez) teknikoen konponketa nagusitu dela
nabarmentzen du. Hartara, benetako auzi praktikoak eztabaida politikotik kanpo utzi
dira, haren ustez. Itxuraz, zientziak eta teknikak konpondu behar dituztenez arazo
politikoak, populazioaren gehiengoa despolitizaturik geratzen da pixkanaka. Horra hor,
ideologia teknokratikoen ondorioak. Ikus Habermas, 1986.
246