kulturgileak gizarte mugimenduetan - Euskara

dekretu arbitrarioek ezin baitituzte erabaki une jakin batzuetan kultura
esparruan eztabaidan dauden auziak.
Kulturgileek kulturaren esparruan integratzeko beharrezkoak
dituzten gaitasunek osatzen dute beraien habitus espezifikoa. Ikusiko
dugunez, intelektualen nagusitasun soziala gaitasun horien jatorri soziala
ezkutuan gordez baino ezin izaten da atxiki. Intelektualei buruzko
azterlanen azpian datzan ikuspegi mitikoa horren adibiderik argiena izan
ohi da: ustezko dohain naturalen ondorio gisa aitortu zaie intelektualei
agintaritza soziala, nagusitasun morala eta gidaritza ahalmena gizartean.
Habitusa, beraz, inkontzientearen munduan kokatzen da, kulturgileentzat
beraientzat ere. Horiek horrela, Bigarren Atalean kultura habitusa
subjektibotasun sozializatu modura agerian uzten saiatuko gara, hau da,
eraikuntza sozial eta kultural baten emaitza gisa. Kulturaren barrenalde
hauetan arakatzea ezinbesteko zeregina delakoan gaude gizarte egituraren
dimentsio sinbolikoa ulertzeko. Izan ere, kulturgileek metaturiko
gaitasunak eta baliabideak direla medio, kulturak botere mota espezifikoa
garatu ahal izango du gizartean. Kultura kapitala baliabide eraginkor legez
erabili daiteke, hots, botere sinboliko modura, zenbait baldintzatan. Hala,
mundu soziala, gatazka gabeko itxurapean ere, etenbariko borroka
sinbolikoen agertoki dugu. Borroka horiek, funtsean, borroka kognitiboak
izan ohi dira. Bada, gizarte eragileek euren errealitatearen irudikapena arau
legitimo gisa ezartzeko ahaleginetan dihardute borroka sinbolikoetan.
Lan honetan aukeratu dugun gatazkaren ikuspegitik nabarmendu
nahi dugu, hartara, kultura baliabideak borroka sozialetan erabilitako
bitarteko zilegiak direla eta baliabide horiek habitus espezifikoa daukaten
gizaki kategoria batzuen baitan biltzen direla bereziki. Heziketa jakin batek
eta kulturaren goi mailara iristeko aukerak kapital sinboliko indartsuaren
13