kulturgileak gizarte mugimenduetan - Euskara

horretatik, intelektualei buruzko edozein hurbilketak aintzat hartu behar
ditu kulturgilearen jarduna hartzen duten gizarteetan gertaturiko aldaketak.
Bestelako abiapuntu batek dagoeneko baztertu dugun intelektualeriaren
denboraz kanpoko ikuskera esentzialistara eramango gintuzke. Beraz,
kulturgintza esparrua eta kulturgilea gizartean eta historian txertatzea
izango da gure hurrengo helburua. Horrekin batera, Beranduko
Modernitateko gizarte garatuetan kulturgintza esparrua eta jarduera
intelektuala astindu dituzten aldaketen berri ematea.
Horrenbestez, ondoren datozen azpiataletan intelektualei buruzko
ikuspegi zehatz bat garatuko da; haren arabera kontuan hartuko dira, alde
batetik, intelektualen egintzarako aukeren mugak —horiek historikoki
egituraturik agertzen dira— eta, bestetik, muga horietara egokitu nahian
edo mugak berriz definitu nahian dabiltzan kultura eragileen ahalmenak.
Horrek guztiak eramango gaitu testuinguru historikoan eta kulturalean
arreta jartzera, kulturgintza esparrua osatzen duten agertoki instituzionalak
aztertzera —horien barnean jardun lezakeelako kulturgileak gaur egun—
eta denboran zehar kultura erakundeek izan duten garrantzi aldakorra
neurtzera. Azkenik, esparruan historikoki garatutako askotariko tradizioen
eragina nabarmenduko da, kulturgileek burutu dezaketen jarduera
baldintzatzen baitute haiek zeharo.
1.1. Tradizio intelektualak
Intelektualaren ideia, gizarte eragile bereizi gisa, modu historikoan
eraiki da, gizarteari eta testuinguruari atxikita; intelektuala, hitz batean,
gune instituzionalei loturik sortu da. Horrez gain, egintzarako ereduak
eskaintzen dituzten ideal eta tradizio multzoen emaitza izan ohi da
204