kulturgileak gizarte mugimenduetan - Euskara

ditzakeelako administrazio zerbitzaria. Dakigunez, intelektualei buruzko
literaturan oso argi zehazten da teknikariaren tradizioari egotzitako
betekizuna: hain zuzen ere politikariek edo agintariek erabakitako
egitasmoetan bildutako helburuak ahalik eta modu eraginkorrenean landu
eta moldatu behar ditu teknikariak. Horretarako bere jakintzan funtsatutako
argibideak jorratzea eskatzen zaio, botereguneetan adierazitako ildo
zehatzak bultza ditzan. Ohiko ikuspegi horretan, administrazioko
teknikariak ez du erabateko askatasunez eta sormenez jokatzen bere lanean,
lan intelektuala bete arren.
Ildo horretatik, oso deigarria da euskarak administrazioan daukan
egoerak —elkarrizketatu batek “periferizazioa” deitu duen egoera horrek—
euskara teknikariei dagokienez sortu duen lan baldintza berezia:
funtzionarioen askatasun erlatiboa, hain zuzen ere. Batetik, lan baldintza
bereziak langile modura daukaten askatasun esparrua zabaldu du, lan asko
egin dezaketelako edo batere ez, borondatearen arabera. Hala,
administrazioko funtzionario bilakatzeko aukera izan dute teknikariek,
funtzionario kontzeptuaren adierarik txarrenean. Bestetik, askatasun horrek
euren sormenerako esparrua ireki du —sortzen dira, hortaz, pentsatzera
behartuta dauden pertsona batzuk (5. Elkarrizketa)—. Beste funtzionario
askok ez bezala, intelektual lanetan jarduteko esparru egokia atzeman dute
administrazioan, intelektual kontzeptuak daukan adiera sortzaileari lotzen
bagatzaizkio. Hartara, elkarrizketatuak aitortu bezala, teknikarien
eskarmentua kontuan hartuta, agintearen eta baliabideen gabeziak ez du
ezinbestean orain arte egindako lana zapuztu. Aitzitik, baliabideen eskasia
borondatearekin eta militantziaren nolabaiteko ideiarekin ordezkatu dira
sarritan, batez ere lehenengo garaietan. Halatan, egindako esfortzua
funtzionarioari legez agindutako betebeharraren emaitza baino
militantziaren habitusari lotutako disposizioen ondorioa izan da. Disposizio
666