kulturgileak gizarte mugimenduetan - Euskara

amerikarrek, hau da, baliabideen mobilizazioa; bestalde, arazo sozialak
nola bilakatzen diren mugimendu ikertu dute europarrek. Horregatik,
mobilizazioaren potentzialak identifikatzen saiatzen dira Atlantikoaren alde
honetan. Horiek horrela, eremu komuna bilatzeko saiakera egin dute
autoreek bi ikuspegien sintesia burutzeko asmoarekin. Bide horretan,
Klandermansek eta Tarrowek egindako proposamenak baliabideen
mobilizazioa eta aukera politikoaren egitura bildu gura izan ditu, azken hori
ezaguna baita europarren artean ere (Klandermans, Tarrow 1988a) (Kriesi,
1988). Amerikar ereduaren mikroikuspegiak eta europar ereduaren
muturreko makroikuspegiak saihestu nahian, esparru ertaineko azterketa
planteatzen dute; azterketa horretan mobilizazioa bilakatzen da bi eskolen
interesak bil dezakeen gune komuna. Halatan, Klandersmansek eta
Tarrowek “adostasunaren mobilizazioa” 141 deritzoten lan eremua sortzen
dute bi ikuspegientzako bilgune izan dadin: hain zuzen ere, mugimenduek
parte-hartzaile izan litezkeenengan eragiteko daukaten modua laburbiltzen
baita kontzeptu horretan. Horrela, hasierako bateraezintasuna gainditu
asmoz, tamaina ertaineko teoria mertoniarra eraikitzen dute ikuspegi bateko
eta besteko elementuak jaso ondoren.
Batzuen ahalegina ikuspegi teknokratikoa eta ikuspegi kulturala
bateragarri egitea izan bada ere, beste batzuen ustez, bide horretan
egindako urratsak antzuak izango dira halabeharrez. Iritzi horretakoak dira
Eyerman eta Jamison (Eyerman eta Jamison, 1991). Izan ere, euren ustetan,
gizarte mugimenduei buruzko azterketak testuinguru intelektual eta kultura
politiko jakin batzuetan sustraiturik daude eta ezin dira haietatik kanpo
ulertu. Zehazkiago esanda, faktore historiko eta kulturalek eragin handia
izan dute bai gizarte mugimenduek hartu duten moldeetan bai haiek
141 “Adostasunaren mobilizazioaren” kontzeptua aztertzeko, ikus Klandermans, 1988b
eta Klandermans, 1994.
355