kulturgileak gizarte mugimenduetan - Euskara

nahi dituen definizio berri baten elementuak ere badira. Aukeraren
kontzeptua bera, eta beste antzeko kontzeptu batzuk ere, berriz
interpretatzen dituzte mugimenduaren esparruko eragileek; horretarako
interpretazio marko alternatiboak sortzen dituzte. Ondorioz, behin baino
gehiagotan aukerei nahiz estrategiei buruzko barne desadostasunak sortzen
dira mugimenduan.
Arestian adierazi den bezala, gizarte mugimenduen analisian aukera
politikoaren egitura lehenetsi da bereziki; horrela, luzaroan mugimenduen
egintza kolektiboa baldintzatu duen testuinguru politiko-instituzionalaren
azterketari ekin zaio mugimenduei buruzko lan eremuan. “Baliabideen
Mobilizazioaren” paradigmak eta “Prozesu Politikoaren” paradigmak,
alegia, Estatu Batuetan gizarte mugimenduen analisian nagusi izan diren
ikuspegi teorikoek, ez dute arreta handirik jarri mugimenduen dimentsio
kultural eta kognitiboetan. Ondorioz, mugimenduen azterketak norabide
razionalista eta estrategiko soila hartu du; ikuspegi horrek kultura
elementuak erabat baztertu ditu denbora luzez. 157 Ildo horretatik, aukeraren
kontzeptua aukera politikoaren baliokide izan da. Aukera politikoak,
sistema politikoak mugimenduei buruz erakutsi duen zurruntasun edo
malgutasun maila adierazi du, ez besterik. Ikuspegi horretan, mugimendua
sistema politikoarekin elkarrekintzan dagoen aktore razional eta estrategiko
modura azaldu da.
157 Dena den, azken urteotan ikusmolde estrategikoek ere gero eta gehiago hartzen
dituzte aintzat kultura baliabideak. Halatan, ikusmolde horietan onartzen da kultura
eraginkorra dela mugimenduek beraien helburu instrumentalak erdietsi ditzaten, kultura
baliabideak, beste baliabide batzuen antzera, estrategikoki ere erabiltzen baitira —eta ez
soilik maila sinboliko-adierazkorrean—: A movement culture can be a powerful force
promoting internal cohesion and group satisfaction, ultimately facilitating the
conditions of action. An organizational idioculture provides a set of nonmaterial
resources and rewards that allows movements to overcome the free rider problem.
Culture can, at least potentially, be an effective tool by wich social movements achieve
their instrumental ends, while ostensibly serving expressive needs (Fine, 1995: 141).
378