kulturgileak gizarte mugimenduetan - Euskara

izan dituzten eginkizun aldakorrekin loturik daude. Aldaketak era askotako
tradizio intelektualen sorreran eta gainbeheran islatu dira, baita kulturgintza
esparruak bizi dituen etengabeko birdefinizioetan ere. Gaurko
diagnostikoek bat datoz aldaketaren egiaztapenean —“krisian”—, ez,
ordea, haren indarrean eta ondorioetan.
Alta, azken aldi honetan antzemandako joera nagusietan badaude
berretsi egin diren fenomenoak ere. Alde batetik, borroka politiko eta
zibiletan engaiaturiko intelektualaren tradizioaren gainbehera nabarmena
gertatu da. Ildo horretan, bereziki ikusgarria da ezkerreko indar politikoak
eta langileriaren erakundeak agertoki modura erabili dituen tradizioaren
beherakada —oso tradizio garrantzitsua XX. mendeko azken herenerarte—
(Maldonado, 1998; Bobillo de la Peña, 1999). Bestetik, masa kulturak eta
hedabideek kolonizatu egin dute apurka-apurka esparru intelektuala, eta
horiek bezalaxe merkatu ekonomikoaren eta politikoaren indarrek. Aldi
berean, ahuldu egin dira ohiko haustura ideologikoak, sekularizatu egin
dira ezagutza legitimoak eta gainbehera abiatu dira sistema ideologiko
orohartzaileak. Zirkunstantzia multzo horrek Ilustrazioan sortutako
intelektual klasikoaren desagerpenaz hitz egitera bultzatu ditu autore
batzuk (Lamo de Espinosa, 1996: 191), estatus krisiaren eta legitimazioaren
galeraren diagnostikoak egitera beste batzuk (Bauman, 1997) eta, azkenik,
intelektualaren deuseztapena ere iragartzera beste zenbaitzuk (García
Selgas, 2001).
5.2.1. Murriztutako intelektualaren eredua. Intelektual unibertsaletik
intelektual espezifikora
316