kulturgileak gizarte mugimenduetan - Euskara

estatu eredu horrek hezkuntza sistemaren ezarpen soziala bultzatu zuen
maila guztietan. Ondorioz, goi mailako heziketa daukatenen kopuruak gora
egin du gizartean. Ustez kulturgile izan litezkeenak eta, nolanahi ere,
kulturgileen publikoa osa dezaketenak gero eta gehiago dira hezkuntza
politiken eraginez, baita estatuak bere erakundeetan enplegatzen dituenak
ere. Zalantzarik gabe, estatuaren barnean eta estatuarentzat lan egiten
dutenen leialtasun kognitiboek eta politikoek distortsioak eragiten dituzte
kultura esparruan aurretik indarrean zeuden funtzionamendu arauetan.
Orain arte esandakoak nabarmen erakusten du kulturarekin zerikusia
daukaten jarduerak enplegu-iturri garrantzitsu izateaz gain ekoizpen indar
eta gizarte kontrolerako tresna ere badirela Beranduko Modernitateko
gizarteetan. Intelektualei buruzko edozein azterketak, hartara, berretsi egin
beharko luke ekoizpen sinbolikoak eta ekoizpen horretaz arduratzen diren
eragileek izaera estrategikoa daukatela egungo gizarteetan.
Kulturaz kanpoko indarrek —estatukoek eta merkatukoek, besteak
beste— astindu egin dituzte bai kulturgintzaren esparrua baita
intelektualaren jarduera eta tradizio intelektualak ulertzeko moduak ere.
Jarduera intelektualari zabaldutako gune berriak garatu ahala, areagotu egin
dira praktika intelektual legitimoaren oinarriak ezartzeko esparruaren
barnean sortutako lehiak. Horrela, etengabeko birdefinizio eta
berrinterpretazioak egiten dira, maila teorikoan zein praktikoan. Aldi
berean, kontsakrazio eta hierarkizaziorako barne mekanismoek eraldaketa
nabarmenak jasan dituzte, gero eta eragile gehiagok metatzen baitute
zehazki kulturazkoa ez den kapitala. Kultura esparrutik kanpo erdietsitako
kapitalak baliabide mediatikoak izaten dira zenbaitetan; horiek
ikusgaitasuna eta, ondorioz, indar soziala ematen dute. Beste zenbaitetan,
baliabide politikoak izan ohi dira: erakunde politikoei eskainitako zerbitzu
210