kulturgileak gizarte mugimenduetan - Euskara

dagokienez. 8 Ildo horretan, era askotakoak izan dira intelektualaz egindako
definizioak, hala zientziagintzan nola politikagintzan, eta zenbatezinak
soziologiaren arlotik aztergaia zedarritzeko burututako ahaleginak.
Alabaina, kontzeptualizazioaren zailtasunak, aztergaian aurkitzen diren
zehazgabetasunak eta eginkizun intelektualari eman beharreko hedaduraren
inguruko adostasun ezak nagusitu dira lan gehienetan. Arazo horiek guztiek
erakusten dute zenbaterainokoak diren azterketa esparruak
objektibaziorako dauzkan eragozpenak.
3.1. Definizioaren arazo epistemologikoak
Nuestros juicios se ven mutilados y alterados en cada instante por juicios
inconscientes; solamente vemos aquellos que nos permiten nuestros prejuicios que
veamos; pero ignoramos nuestros prejuicios (Durkheim, 1976: 70).
En tanto que grupo social los intelectuales son escurridizos, resultan difíciles de
definir (Elias, 1994: 100).
Zalantzarik gabe, agintaritza kulturalak gizartean sortzen dituen
mirespena eta begirunea tartean direla, esparru intelektualek —zientziaren
munduak, filosofiak, literaturgintzak, arteak, eta abar—eragozpen handiak
8 Egon da garai bat, XIX. mende amaierako eta XX. mende hasierako Modernitate
klasikoaren aroan, non pentsalari sozialek imajina zezaketen intelektualarentzako
protagonismo handiko zeregina gizarteetan: jarri dezagun arreta Leninen proletalgoaren
abangoardian, edo klase baten laguntzan dagoen Gramsciren “intelektual organikoan”;
gogora ditzagun Weberrek definituriko zientzialaria, balioz aske kokatzen dena bere
lanean, Mannheimen “intelektual autonomoa”, klase aurkarien tartean flotazio-egoeran
dagoena, edota Bendak aldarrikatutako intelektual eredua, behin-behineko interes
politikoetatik urrunduz egiaren jagole inpartzial bihurtzen dena; errepara diezaiegun,
azkenik, Estatu Batuetako soziologia funtzionalista akademikoak (Parsons, Lipset eta
Shils bezalako autoreen bidez) irudikatu zuen sortzaile sinbolikoaren funtzio sozial
integratzaileei, Wrigth Millsen intelektual politikoaren zereginei edo Sartreren
intelektual “konprometituaren” ustezko betekizunei. Intelektual, interes eta egoera
historiko bezainbeste irudikapen ideal sortu da pentsamenduaren esparruan. Ikus Lenin,
1981; Gramsci, 1972; Weber, 1975; Mannheim, 1993; Benda, 1975; Lipset, 1987; Shils,
1976, 1977; Wright Mills,1969, 1981, 1987; Sartre, 1967.
41