kulturgileak gizarte mugimenduetan - Euskara

diziplinaren barnean; hitz batean, ahaleginak ahalegin, soziologiak ez dio
utzi zientzia “multiparadigmatikoa” izateari. 63
Gure gaiari dagokionez, Marxengandik jaso dugu bereziki
gatazkaren ikuspegi objektiboa, hau da, gizarte errealitatea eragile sozialen
arteko indar harremanen multzoa delako ideia. Ideia horretatik abiatuz,
gure ustetan, menderatze-harreman sozialen sustraia baliabide materialen
banaketa asimetrikoan datza; baliabide horiek erdiesteko, gizarte eragileak
norgehiagoka desorekatuan lehiatzen dira etengabe. Halarik ere, gizartean
auzitan dauden baliabideak, guk hemen “baliabideei” eman diegun adiera
zabalean, ez dira soilik ekonomikoak izaten; horiekin batera, era guztietako
bitarteko sozialak hartu ditugu aintzakotzat, hala nola politikoak, kulturalak
edo kognitiboak. Bestalde, gizarte errealitateak gizabanakoaren gain
ezarritako faktizitate objektiboa —haren choiseté izaera— da, hain zuzen
ere, Durkheimen ekarpenetatik nabarmendu gura dugun elementua.
Azkenik, Weberren ekarpenetatik gizarte errealitatea esanahi-harremanen
multzoa dela gordetzeko asmoa dugu. 64 Hartara, hark esandakoari jarraiki,
ezaugarri gatazkatsua —amaitugabea—, eta egiturazkoa izateaz gain,
errealitate sozialak dimentsio sinbolikoa ere badauka, irudikapenek eta
beste elementu kognitibo eta kulturalek parte hartzen baitute haren
eraikuntzan.
Marx, Weber eta Durkheimen ondorioak, itxuraz hain desberdinak
eta kontrajarriak izanik, osagarri gisa interpretatu daitezke osoko ikuspegi
batean. Alde batetik, gizarte errealitateak badauka gizakiari ezartzen zaion
63 Ikus Ritzer, 1995: 453-612.
64 Gogora dezagun Weberren egintza sozialaren kontzeptua ezin dela ulertu aktore
sozialek egintzari ”zentzu” bat erantsi ezean. Ez da, Weberren esanetan, zentzu
objektiboki zuzena, edo metafisikoki oinarriturik dagoen “egiazko” zentzua, berak
aztertzen duena, aktore sozialentzat egintza ulergarri egiten duen zentzua baizik (Weber,
1979: 5-6).
164