kulturgileak gizarte mugimenduetan - Euskara

ikuspegian, non edo non klaseen artean kokatzen den multzoa besterik ez
da intelektualeria. Intelektualek, dio Mannheimek, hautabide klasista ala ez
klasistari erantzun behar diote, euren gauzaezaz jabetu baino lehen. Bada,
klasea ez diren une beretik, ezdeus soziala izateko beldur izan ohi dira.
Halarik ere, euren buruaz duten ziurgabetasuna bi norabide tipikotan abiatu
da historikoki. Lehenengoak langile klasearekin bat egitera eraman ditu
zenbait intelektual. Bigarrenak, aldiz, nihilismo intelektuala, ezkortasuna
eta gutxiespenaren jarrerak elikatu ditu. Nolanahi ere, eransten du
Mannheimek, klase bat osatzen ez duenez gero intelligentsiak ezin du inoiz
alderdi bat eratu, ez dauka gaitasunik egintza bateraturik burutzeko. Bide
horretatik egindako edozein ahalegin, beraz, porrotean amaitzen da. Izan
ere, egintza politikoa interes komunen mende dago eta ikusmolde
monolitikoa eta barne lotura dira, beste ezer baino gehiago, intelektualen
gabeziak (Mannheim, 1963: 153-155).
Gabeziak badauka, haatik, bere abantaila. Egia da talde interes jakinen
ezean, intelligentsiak ez duela klase bat osatzen, baina, arrazoi
horrexegatik, bere garaiko arazoak ikuspuntu batetik baino gehiagotik
begiztatzeko gaituta azaltzen da, Mannheimen ustetan. Hein batean,
heziketak eta prestakuntzak beste gizaki batzuk baino ezegonkorrago
egiten dute intelektuala. Ondorioz, modu errazagoan alda dezake hark bere
ikuspegia, lehian dauden alderdien mendean lerratzeko premietatik askeago
baitabil, aldi berean, gatazkagaiaren inguruko perspektiba ezberdinak
biltzeko gauza izanez bere baitan. Klaseen arteko kokapenak eta heziketak,
hartara, intelektualaren ikusmenaren hedadura zabaltzen dute. Urruntzeak
berak laguntzen dio interes partikularrek daramatzaten muga optikoak
saihesten. Endopatia, bada, intelektualaren gaitasun zeharo modernoa dugu,
kulturgilea ezagutzara eta zeregin intelektualetara bultzatu duena. Era
horretan, itxuraz intelektualeriaren hutsuneak izan zitezkeenak, posibilitate
53