kulturgileak gizarte mugimenduetan - Euskara

Alde batera edo bestera lerrokatuz kulturgileek egin ditzaketen
apostuen aniztasunak gauza bat baino ez digu adierazten: kulturak eta
kulturgileek gizartean daukaten kokapena eta funtzioa paradoxikoa dela.
Kulturaren boterea, lehenago esan dugunez, berariazkoa da. Ez da botere
erabatekoa, ez da ahalguztiduna. Gizartean, ahalmen handiagoa daukaten
bitartekoak daude, besteak beste, indarkeria baliatzen dutenak eta
biziraupen materialaren berme direnak —alegia, bitarteko politikoak eta
ekonomikoak—. Horien aurrean aurkitzen da kulturgilea bere berariazko
bitartekoekin, eta horien arabera definitzen ditu aliantzak gizartean.
Hartara, lanketa sinbolikoek ez daukate mugarik gabeko ahalmena,
nahiz eta haiek sostengatzen dituen arrazoibidea zalantzaz kanpo egon.
Gizarte eraginkortasuna izateko lanketa sinbolikoek beste botere batzuen
laguntza behar dute erdietsi. Halatan, eraginkortasuna daukatenean kulturan
ez ezik gizarteko bestelako esparruetan garatutako indar sozialekin batera
jarduten dute eraikuntza sinbolikoek. Izatez, ekoizpen sinbolikoa eta
gizarteko beste jarduerak ezin dira erabat bereizita ulertu. Kulturgintza
gizarte egiturak ezarritako baldintzen mugarrietan dago txertatuta, ez
gizarte hutsune batean.
Kultura eragileari dagokionez, gizarteko botere esparruetan
kokaturik dago kulturgilea, gizartean onetsitako agintaritza espezifikoa dela
medio. Haren kasuan, baliabide materialen edo politikoen gabezia baliabide
sinbolikoekin orekatzen da, azken horiek ematen baitiote beste gizarte
eragile batzuk baino zilegitasun handiagoa eraginkortasunez hitz egiteko
gizartean. Kultura agintaritzak, bada, toki pribilegiatua eskaintzen dio
kulturgileari gizarte sisteman eta gizarteko integrazio sinbolikoaren
mekanismoak elikatzeko gai den eragile bilakatzen du. Halaz ere, esan
199