kulturgileak gizarte mugimenduetan - Euskara

jakina, eraikuntza sozial, kultural eta historikoaren emaitza izaten da. Halaz
ere, aztura osatzen duten egintzek, egitate naturalen itxura berdintsua
hartzen dute, hortaz, eragile sozialaren kontroletik kanpo geratzen dira.
Bourdieuren lanketan, gizarte eragileek harreman sozialean eskuratutako
gorputz jarrera eta jarrera kognitiboei dagokie habitusa. Halatan, kultura
praktikak —hitzezkoak eta ez hitzezkoak— sortutako orientazio sentimen
gisa jarduten du. 50
Orain arte egin den deskribaketak lehia harremanezko eremu modura
irudikatu digu kultura esparrua, halako moldez irudikatu ere non, pentsa
zitekeen kulturgileek eragile guztiz razional gisa bideratzen dutela euren
egintza. Hala, iduri luke era kontzientean euren kokapena hobetzera
zuzendutako estrategiak bultzatzen dituztela etengabe. Baina, gauzak ez
dira guztiz horrela gertatzen. Ikuspegi oker hori saihesteko, habitusaren
kontzeptuan biltzen den egintza sozialaren eta gizaki sozializatuaren
ikuskerak azalpen zehatza eskatzen du.
Behin baino gehiagotan, gizarte egintzaren kontzeptua egintza
boluntario eta kontzientearekin parekidetu da soziologian. Ildo horretan
kokatutako ikusmoldeetan, gizarte testuinguruaren eraginik gabe erabakiak
hartzen dituzten gizaki razionalek burutzen dute egintza. Kontrako
muturrera joanda, beste ikuspegi zenbaitetan, ekitaldi erreflexu modura
ulertu da egintza, gizakiarengandik kanpo dauden egiturazko
baldintzapenek eragindakoa bailitzan. Nabarmena denez, ikuskera biak
murriztaileak dira oso. Gure ustez, habitusaren kontzeptuaren erabileran
ikuspegi bakun horiek gainditzeko bide egokia aurkitzen dugu.
50 Habitusaren kontzeptua Weberren lanetan aurkitu daiteke (Weber, 1979: 318, 321,
326, 421, 423, 428, 431, 441, 448, 513, 537, 550, 628), Maussen obran (Mauss, 1971:
340) baita Bourdieurenetan ere (Bourdieu, 1991: 91-135; 1995: 267-270; 1999a: 169-
222; 1999b: 171-214; Bourdieu eta Wacquant, 1992: 91-115).
136