kulturgileak gizarte mugimenduetan - Euskara

akademikoek maiz mendeko kokapena izan ohi dute unibertsitate esparruan
eta ikerketa erakundeetan. Izan ere, mugimenduen interesei itsatsitako
ezagutza alorrak ez dira ospe handikoak izaten akademiaren esparruan —
batik bat, mugimenduak instituzionalizatuta ez daudenean edo indar
politikorik irabazten ez duten bitartean—. Mugimenduek euren
hastapenetan sortutako marko kognitiboek zalantzatan ipintzen dituzte
gizartean nagusi diren definizio sozialak eta, aldi berean, kolokan jartzen
dituzte ezagutza legitimoen oinarriak. Ondorioz, mugimenduen barnean
betiko ezagutzen berrikuspena eta bestelako ezagutzen premia aldarrikatzen
da marko horiek eraikitzeko. Betiko ezagutzak berrikustea eta ezagutza
berriak mundu akademikoan integratzea lan nekeza izaten da. Integrazioa,
egin ahal denean, unibertsitate esparruaren bazterretan hasten da, hau da,
gunerik ahulenetan, eta eragilerik ahulenek bultzatzen dute. Hartara,
ohikoak izaten dira akademiko nagusien eta kulturgile engaiatuen arteko
hierarkia desberdintasunak bai kultura erakunde legitimoetan —
unibertsitateetan, ikerketa erakundeetan— bai gizartean. Gizarte
mugimenduen ezagutza eskariei erantzuten dieten kulturgile akademikoak,
beraz, ez dira unibertsitate esparruko diziplina eta erakunde botereguneetan
egoten. Aitzitik, gune garrantzitsuetatik urrun kokatu ohi dira esparru
intelektualari dagokionez.
Dakigunez, kulturgileek kultura esparruan daukaten kokapenaren
arabera garatzen dituzte kulturgile gisa dauzkaten oinarrizko disposizio
kognitiboak eta interesak, baita intelektual modura lantzen dituzten
konpromisoak ere. Bada, posizio horrek baldintzatzen du euren habitusa —
kokapenak munduko esperientzia aztertzeko interpretazio tresna batzuk
eskaintzen dizkie—, bai eta kultura boterea ere. Kokapen horren ondorioz
unibertsitatean oinarritutako ezagutzari eskaintzen zaion balio soziala eta
mugimendu intelektualek sortutakoari eskaintzen zaiona ez dira mota
414