kulturgileak gizarte mugimenduetan - Euskara

zehatz batzuen jabe izanda, kultura eragileak kultura esparruko sarbidea
erdiesten du, bai esparruko harremanetarako bai berarentzako baliotsuak
diren baliabideak jorratzeko eta eskuratzeko prest dagoelako.
“Esparru” kontzeptuaren esanahi arruntak nahasketa sortu ahal duen
arren, kulturaren esparrua ez da gune fisikoa, harreman sarea baizik.
Halatan, esparruan sartzeaz ari garenean, kulturgilea harreman egitura
batean barneratzen dela adierazi nahi da. Kulturaren munduan eratutako
harremanak, beste edozein unibertso sozialetan osatu direnak bezala,
lankidetzan zein lehian oinarriturik egon daitezke; zenbaitetan, harreman
horiek gatazkatsuak ere izan ohi dira. Izan ere, kulturgileek euren jarduera
ulertzeko modu bat baino gehiago edukitzen dute, eta harremanen egituran
daukaten posizioaren arabera, interes eta asmo kontrajarriak azaleratzen
dira maiz. Hartara, kulturaren esparruetan definizio gatazkak agertzen dira
etengabe, harremanezko unibertsoan kulturgile talde bakoitza beren
interesentzako mesedegarrienak diren mugak ezartzen ahalegintzen baita.
Hartara, kultura eragile bakoitzak —gizaki zein instituzio— bere kokapena
eta baliabideak justifikatzeko definizio egokia bilatuko du. Azken batean,
esparruan sortutako definizio horietan auzitan egon ohi da esparruko
benetako kide izateko baldintzen zehaztapena.
Una de las propiedades más características de un campo es el grado en que sus
límites dinámicos (…) son convertidos en frontera jurídica, protegida por un
derecho de entrada explícitamente codificado, como la posesión de títulos
académicos, el haber aprobado una oposición, etc., o por medidas de exclusión
y de discriminación tales como las leyes que tratan de garantzizar un “numerus
clausus” (Bourdieu, 1995: 335).
Esparrurako sarbide eskubidea araututa egoten da, beraz, nahiz eta
kultura mikrokosmos horien sarrera-arauaren kodifikazio-maila aldakorra
130